Waarom wil niemand mijn boek uitgeven? – Fay Weldon (Valérie)

‘Sorry, past niet in ons fonds.’ Een klassiek antwoord dat veel auteurs krijgen als hun manuscript afgewezen werd. Maar wat nu? Begin je aan iets nieuws of probeer je het oude op te lappen in de hoop dat het misschien mits wat aanpassingen en een andere titel wél aanvaard wordt? En hoe kan je vermijden dat je boek afgewezen wordt?

De befaamde Britse romanschrijfster Fay Weldon deelt haar eigen ervaringen met het publiek.

Weldon beschrijft in 5 delen die elk onderverdeeld zijn in korte hoofdstukjes wat volgens haar de meest voorkomende redenen zijn waarom een manuscript afgewezen wordt. Ze start haar pleidooi bij ‘arme ik’, het gevoel van zelfmedelijden dat elke schrijver wel eens ervaren heeft na een (zoveelste) afwijzing. Ze legt de vinger op de wond en zegt wat anderen denken maar niet durven zeggen. Misschien was het verhaal te saai of nietszeggend. Niemand vindt het leuk als het manuscript waar men met hart en ziel aan gewerkt heeft eigenlijk vervelend of nietszeggend blijkt te zijn. Maar dat hoeft geen reden te zijn om er dan maar mee op te houden.

Voor wie van zijn koers afgeweken is of wie door de bomen het bos niet meer ziet, kan proberen om het verhaal terug te brengen tot één enkele zin. Weldon noemt dit het kosmische statement. Van daaruit kan je dan weer verder werken. Een ander punt waar sterk de nadruk op gelegd wordt is op structuur. Om structuur aan te brengen kan dezelfde werkwijze gebruikt worden als bij het uitvoeren van een experiment voor bijvoorbeeld natuurkunde: hypothese (je kosmische statement), ingrediënten, onderzoeksmethode, resultaat.

Verder krijgen we de raadt om niet teveel bijvoeglijke naamwoorden, bijwoorden en onvoltooide deelwoorden te gebruiken. Hier merk je duidelijk dat dit meer met Weldon’s persoonlijke smaak te maken heeft en af en toe valt dit me ook op bij andere tips. Het is niet omdat zíj er niet van houdt dat het daarom slecht of ‘not done’ is. Beschrijvingen moeten niet bol staan van de adjectieven maar af en toe leidt dit wel tot knappe staaltjes van beeldspraak. Verder komt uit de literaire voorbeelden die ze aanhaalt duidelijk naar voor dat ze geen fan is van Fifty shades of grey van E.L. James en aangezien iedereen het recht heeft op een eigen mening mag dat uiteraard, maar ik denk niet dat het opzet van dit boek is om andere auteurs te veroordelen, zeker niet als alle anderen opgehemeld worden…

De auteur schrijft op een bepaald moment ook de veelzeggende woorden: ‘zelf zie ik een boek als een daad van overreding, één waarin ik de lezer van mijn zienswijze overtuig, maar niet iedere auteur is het daarmee eens.’

Verder is het jammer dat er weinig eigentijdse auteurs als voorbeeld dienden. Grote namen zoals Tolstoj, Hemingway, Austen, Stephen King en Flaubert onder andere kwamen uitgebreid aan bod maar buiten Dan Brown en E.L. James kwamen er weinig recente literatuurtips in voor. Dat miste ik een beetje, aangezien de nieuwe generatie van lezers en schrijvers niet meer zo vaak Flaubert of Hemingway als grote voorbeeld kiezen. Dat laatste wijd ik aan het feit dat Fay Weldon ondertussen 88 jaar oud is waardoor ik haar wel kan vergeven dat ze eerder teruggrijpt naar oudere literatuur. Daarbij beschouw ik het als een enorm voorrecht als je op die leeftijd nog boeken kan schrijven.

Tot slot krijg je de raad om online naar Latijnse spreuken te zoeken als je geen inspiratie voor een titel of een verhaal hebt. Dat is niet alleen nogal goedkoop maar het is ons ook al door honderden anderen voorgedaan dus niet echt origineel…

Bij de frequent asked questions vraagt iemand hoe je veel geld kan verdienen met schrijven. Als antwoord krijgt de lezer de raad om dit boek weg te leggen, alle raad in de wind te slaan, komische statements te vermijden als de pest en vooral veel adjectieven en dergelijke te gebruiken. Dat vond ik wel erg kort door de bocht! Hiermee lijkt de schrijfster te insinueren dat alle bestsellerauteurs eigenlijk niets van schrijven kennen en hun succes louter te danken hebben aan het commercialisme…

Alles in beschouwing genomen is dit een interessant boek. Er staan heel wat bruikbare tips in en enkele die je met een korreltje zout moet nemen. Af en toe komt er een glimp van de persoonlijke mening of voorkeur van de auteur naar boven maar verder lijkt het me wel een handige tool om je manuscript aan te toetsen alvorens het op te sturen.