Interview: Carry Slee
Vandaag geven we het woord aan één van de bekendste schrijfsters van Nederland: Carry Slee!
Je schrijft natuurlijk al heel erg lang boeken, voor verschillende doelgroepen. in hoeverre merk je verschil tussen boekthema’s van eerder en nu? Denk je dat de lezers zijn veranderd?
De thema’s waar ik over schrijf zijn meestal actuele maatschappelijke problemen. Ik pik die op uit fanmail van jongeren, krantenberichten of tv. Daarom heen schrijf ik dan een verhaal. Op dit moment speelt de social media een grote rol in het leven van jongeren. Daar komt bijvoorbeeld mijn boek Laatste Vlog uit voort.
Ik schrijf al heel lang en volgens mij zijn de lezers inderdaad veranderd. Door filmpjes op YouTube zijn ze gewend aan kortdurende prikkels. Dat is iets anders dan een heel boek lezen. Ik vind het geen slechte ontwikkeling. Er is ook zoveel leuks en interessants voor ze te vinden. Dat hoort nou eenmaal bij deze tijd.
Welke groep is het tofste: jeugd, YA of volwassenen?
Mensen vragen mij vaak voor welke doelgroep ik het liefst schrijf. Voor kleintjes, YA of volwassenen. Maar het is juist de afwisseling die mij inspireert. Na een boek voor YA krijg ik dan ineens weer zin in een boek voor jongeren kinderen. Een totaal andere leefwereld, dat boeit mij.
Welk thema dat je nog niet hebt gebruikt in je boeken zou je graag nog een keer aan bod laten komen?
Op dit moment ben ik begonnen aan een reeks voor kinderen vanaf acht jaar. Deel een is vorig jaar uitgekomen: Juf Braaksel en de magische ring. Nu schrijf ik deel twee: Juf Braaksel en het meesterbrein. Ik werk er met heel veel plezier aan en we zijn ook in overleg voor een verfilming van de reeks. Ik heb geen idee wat er daarna weer in me opkomt. De verrassing is juist het leukst.
Als je van één boek het einde zou mogen veranderen, welk zou je dan kiezen?
Zelf denk ik altijd heel lang na hoe ik mijn boek wil laten eindigen. Als ik dan ook voor een bepaald eind heb gekozen sta ik er ook helemaal achter. Er is niet een boek waarvan ik het eind zou willen veranderen als het kon.
In Durf te schrijven! lezen we dat je heel vaak de vraag krijgt van lezers over je schrijfproces en veel lezers vragen je ook om schrijftips. Hoe voelt dat? Op welk moment besloot je dan om dit boek te gaan schrijven?
Ik was altijd vereerd dat zoveel volwassenen en jongeren mij vroegen hoe ze moesten schrijven. Jammer genoeg kon ik ze nooit een uitgebreid antwoord geven. Daarvoor waren het er te veel.
Het bleef bij beknopte adviezen. De vraag bleef maar komen: Carry, ik wil schrijver worden, kun je mij helpen? Meestal waren het fans van mijn boeken. Allemaal kinderen, jongeren en volwassenen die mij veel vreugde hebben gegeven omdat ze zo van mijn boeken houden. Ineens vond ik dat ik iets terug moest doen voor ze en toen ben ik aan Durf te schrijven begonnen. Zelf heb ik heel veel plezier aan dit boek beleefd. Ik hoop dat veel jongeren en volwassenen dit boek gaan gebruiken.
Welke verfilming van je boeken vind je zelf het beste?
De verfilming van mijn boek Spijt vind ik het beste. Dat komt omdat het precies zo is verfilmd als ik het heb bedoeld. Dat is heel knap van Dave Schram. Spijt is in zoveel landen over de hele wereld vertoond. Overal heeft de film een prijs gewonnen. Het is een prachtige gedachte dat zoveel kijkers begrijpen wat ik met Spijt heb willen vertellen.
Dankzij de leuke en grappige cartoons wordt Durf te schrijven! een boek dat zich niet aan een bepaalde leeftijd bindt. Voor welke doelgroep schreef jij het in gedachten? Denk je dat het breder bruikbaar is?
Toen ik aan Durf te schrijven werkte had ik de doelgroep YA in mijn gedachten. Maar ik heb het zo geschreven dat kinderen en volwassenen er ook iets aan hebben. Dat blijkt ook, want ik krijg heel leuke reacties.