Verschijningen – Hilda Spruit

Verschijningen is het los te lezen vervolg op Geestverwanten.

Merthe is paranormaal begaafd, maar probeert op aandringen van haar vader de ervaringen niet op te zoeken. Haar vader heeft namelijk liever dat ze het leven van een gewone tiener leidt, maar ze krijgt het steeds moeilijker onder controle. Om hulp te zoeken om te leren omgaan met de dingen die ze ziet en hoort, zoekt ze Margreet terug op, een ervaren medium. Maar daar stoot ze op de foto van een meisje dat wordt vermist én wordt haar gave geactiveerd. Verschillende beelden flitsen door haar hoofd. Omdat de zaak volledig vast zit, wordt Merthe gevraagd deel te nemen aan het politieonderzoek en uit te leggen wat ze ziet. Helaas kan de politie weinig met de beelden en valt het onderzoek opnieuw stil. Merthe en haar vriendinnen kunnen het niet aanzien en besluiten dan zelf maar op onderzoek te gaan. Kunnen ze het verdwenen meisje levend terugvinden of komt alle hulp te laat?

Het paranormale jaagt me soms de stuipen op het lijf, maar dat komt misschien door het feit dat ik er ergens in geloof dat mensen een gave kunnen hebben. Niet alles valt met een rationele, wetenschappelijke blik te verklaren en dat is soms een beetje eng, maar daardoor ook net zo fascinerend. Hilda Spruit bewees eerder al in Geestverwanten dat ze goed overweg kan met dit thema en haar pen. Ook Verschijningen is wat mij betreft een sterk boek waar veel jongeren van zullen genieten.

Het begin van het boek was een beetje rommelig naar mijn gevoel. Er zijn namelijk drie verschillende verhaallijnen die de concentratie van de lezer vragen en in eerste instantie is niet echt duidelijk hoe die drie lijnen in elkaar passen of met elkaar verbonden zijn. Dat maakt het een beetje ingewikkeld omdat je als lezer wel volledig mee wil zijn en op wil kunnen gaan in het verhaal, maar door de verschillende personages en gebeurtenissen heeft dat wat tijd nodig. Wat veel goedmaakt, is de vlotte vertel- en schrijfstijl van de auteur, wat maakt dat je toch heel vlot door het verhaal gaat en gewoon doorleest.

Naarmate het verhaal vordert, komen de drie verhaallijnen steeds dichter bij elkaar en het is vanaf dat moment dat de lezer door het verhaal wordt opgeslokt. De spanning wordt zo goed opgebouwd en de personages zijn zo levensecht dat je helemaal opgaat in het verhaal en de wereld om je heen volledig vergeet. Dat in combinatie met de vlotte pen van Spruit maakt dat je het boek vanaf dan bijna in één ruk uitleest. Het verhaal is namelijk verschrikkelijk spannend en voor een watje als ik soms zelfs eng, met het paranormale element erin. Ik heb dit boek heel bewust overdag buiten in de zon gelezen…

Geestverwanten is een heerlijk, spannend boek dat de lezer naar het puntje van zijn stoel drijft. In het begin lijkt het ingewikkeld te worden, maar door de vlotte schrijfstijl van de auteur lees je toch gewoon verder en komt dat vanzelf weer goed. Ik heb wederom erg genoten van dit boek van Hilda Spruit en kijk nu al uit naar een derde boek. Daarover vertel ik je deze week nog meer in het interview dat ik met haar deed!