Undercover
blogpost,  Recensie

Undercover – Eva Burgers

Amy heeft sinds drie maanden een relatie met de mysterieuze Ivar. Alleen is haar omgeving daar niet zo blij mee. Hij is namelijk al in aanraking gekomen met de politie en dat vinden haar moeder en beste vriend maar niks. Wanneer Amy na haar werk naar huis fietst, rijdt een witte bestelbus haar bijna van de weg. Verdwaasd blijft ze staan en ziet ze hoe drie jongemannen een huis terug buiten rennen. Een van de drie herkent ze als haar vriendje Ivar… Later blijkt dat de man uit het huis de overval niet heeft overleefd. Amy kan bijna niet geloven dat hij zoiets verschrikkelijks zou doen. Maar hoe goed kent ze Ivar na drie maanden?

Undercover is een nieuwe Kluitmannovelle van de hand van Eva Burgers, die je al kan kennen van tal van andere spannende jeugdboeken. Het is haar debuut in de novellereeks van Kluitman.

Het uitgangspunt van deze novelle trekt meteen de aandacht: ken je de mensen in je omgeving wel echt zo goed als je denkt? En is alles wat je ziet altijd wat het lijkt? Door deze twee vragen voorop te stellen, creëert Burgers meteen de spannende start. Ze windt er ook geen doekjes om; doordat je op de achterflap al te weten komt dat er een overval plaatsvindt, is het goed dat ze geen tijd verliest en meteen die gebeurtenis ook een plaats geeft aan het begin van het verhaal. Anders zou je als lezer zitten wachten op informatie die je al kent en zou Burgers haar beperkte ruimte voor dit verhaal (het is immers een novelle) verspillen met het opbouwen naar een punt dat de lezer al kent.

Amy is een goed hoofdpersonage voor dit verhaal, al krijg je weinig achtergrondinformatie over haar. De lezer leert haar gezinssituatie in beperkte mate kennen, net als haar beste vriend, maar daar stopt het wel. Te begrijpen, gezien de beperkte dikte en daardoor ook wel een goede keuze. Het verhaal en Amy zelf hebben niet echt extra uitdieping nodig. Wat wel meer diepgang had mogen hebben is de ontknoping. Ten eerste kan je als lezer eigenlijk niet weten wie de dader is omdat daar veel te weinig over wordt gezegd in het verhaal. Ten tweede ook het moment waarop de dader bekend wordt gemaakt bijna over het hoofd gezien door de lezer. Het is er opeens, zonder veel inkleding van de passage en dat laat de lezer een beetje op zijn honger zitten. De ontknoping had zeker beter kunnen worden uitgewerkt.

Ondanks die beperkte uitwerking van en de opbouw naar de ontknoping blijft het een prima verhaal dat de lezer aan het denken zet. Het is een fijne novelle om te lezen en dankzij de vlotte pen van Burgers en Amy die dienstdoet als hoofdpersonage, lees je het in een mum van tijd uit. Het nodigt alleszins uit om maar te gaan lezen van Eva Burgers.

Laat een antwoord achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *