Twin Crowns – Catherine Doyle & Katherine Webber

Rose en Wren zijn tweelingzussen maar hebben elkaar nog nooit ontmoet, behalve toen ze nog heel klein waren. Rose is na de dood van hun ouders opgegroeid als kroonprinses in het paleis, waar ze wordt klaargestoomd om het land te gaan regeren. Wat ze niet weet, is dat haar zus Wren bij de dood van hun ouders werd meegenomen door heksen en door hen werd opgevoed. Wren weet dit wel en wil koste wat het kost zelf de kroon in handen krijgen om te kunnen regeren over het land. Enkel op die manier kan ze ervoor zorgen dat de heksen weer in alle rust en vrede deel mogen uitmaken van het leven in Eana. Dus beraamt ze een plan om de plaats van Rose in te nemen en de heksen te beschermen. Maar wie van de twee zussen zal uiteindelijk de kroon dragen?

Catherine Doyle en Katherine Webber schreven al heel wat boeken voor jeugd en YA-lezers. Twin Crowns maakten ze samen en ik vind het een leuk idee dat twee auteurs dit verhaal samen hebben bedacht. Het boek is een combinatie van magie, avontuur en vriendschap, maar zit ook boordevol spanning waardoor het ondanks de dikte toch vlot leest.

Aan het begin van het verhaal is meteen duidelijk dat Rose is opgegroeid met allerlei regeltjes, etiquette en lessen in goed gedrag. Ze gedraagt zich voorbeeldig, is een beetje naïef, maar voelt zich helemaal klaar om de kroon te dragen. Wren daarentegen is verbitterd, maar vastberaden om de kroon van Rose te stelen. Beide personages zijn in het begin nogal zwart-wit; ze hebben een heel duidelijk, ietwat cliché karakter en verschillen zo sterk van elkaar dat het bijna bizar is dat ze zussen zijn. Dat contrast is er natuurlijk bewust en ergens is het logisch omdat de zussen in twee verschillende werelden zijn opgegroeid, maar gelukkig verdwijnen die scherpe randjes naarmate het verhaal vordert steeds meer. Ik vond in het begin Rose een leuker personage om te volgen, vooral door haar interacties met de nieuwe wereld waar ze in terechtkomt, maar Wren werd gelukkig sympathieker naarmate ik meer over haar te weten kwam.

Doyle en Webber zorgen naar het einde toe voor een opbouw naar een gigantische climax en een strijd waarbij de spanning van de pagina’s spat, maar de aanloop had net iets korter kunnen zijn. De laatste hoofdstukken gaan dankzij de vlotte vertelstijl en het avontuur als een sneltrein aan je voorbij en laten je naar adem happend achter. Het is leuk om te zien dat dit boek al een beetje is afgerond en dat je als lezer niet met een gigantische open einde blijft zitten. Toch wordt je nieuwsgierigheid natuurlijk wel aangewakkerd en heb je het volgende boek nodig om een antwoord te krijgen op je vragen.

Twin Crowns bevat een goede combinatie van actie, spanning, magie en avontuur en bouwt op naar een ongelooflijk sterk einde. De opbouw zelf had iets korter gekund aangezien er redelijk wat herhaling in het boek zit, maar dat buiten beschouwing gelaten is dit zeker een boek waar jonge lezers enorm van zullen genieten. En als je een antwoord wil op je vragen, moet je gelukkig niet meer lang wachten tot deel twee verschijnt!