Mijn hele leven lang – Emma Anna

”Verliefd worden op een vriend. Dat komt wel vaker voor. Maar wat als die vriend ook de beste vriend is van je vader? Wat als die vriend toevallig je leraar is? En wat als hij achttien jaar ouder is, maar er is niemand anders met wie het zo goed klikt?
Dat overkwam mij dus. Nu, bijna vier jaar later, blik ik terug op die vurige, intense en meest liefdevolle relatie. Na het nieuws dat ik van mijn moeder heb ontvangen, realiseer ik me dat ik misschien toch nog niet over hem heen ben…”

Daar sta je dan: 19 jaar en verliefd op je leraar, die ook nog eens een van de beste vrienden van je vader is. Maar liefde kies je niet en dat hebben Lynn en Stephan geweten.

Langzaamaan ziet de lezer de bijzondere band tussen de twee hoofdpersonages van pure vriendschap omslaan. Maar was er wel sprake van pure vriendschap? De lijn tussen liefde en vriendschap is voor beide hoofdpersonages zo vaag, dat vooral Lynn met zichzelf in de knoop lijkt te liggen en het daar moeilijk mee heeft. Ze weet dat het verkeerd is, maar hoe kan iets wat verkeerd is dan zo goed voelen? Door haar nuchterheid en gevoel voor realiteit is Lynn doorheen het hele verhaal een houvast voor de lezer. Ze heeft alle kenmerken van een negentienjarige die zichzelf leert begrijpen tijdens het volwassen worden, maar daarnaast is ze voor haar leeftijd eigenlijk al heel erg op zichzelf. Dat uit zich vooral op school en veel vrouwen zullen zich hierin herkennen.

Wat de auteur vooral erg goed doet, is de balans behouden tussen de enerzijdse afkeuring van sommige personages voor de relatie van Lynn en Stephan, terwijl er anderzijds een heel aantal mensen zijn die er enkel goede dingen over weten te zeggen en dat draagt opnieuw bij tot de geloofwaardigheid van het verhaal. Je kan als lezer zeker vraagtekens zetten bij dit thema en hoe groot de kans is dat dit gebeurt, maar daar weet de auteur enorm goed mee om te gaan. Door alle bovenvermelde elementen te combineren met een vlotte schrijfstijl stel je je daaromtrent in het verhaal weinig vragen omdat je er eenvoudigweg helemaal in meegaat.

Natuurlijk ontbreken de nodige seksscènes niet in deze feelgood/chicklit en iedereen die een beetje ervaring heeft met het genre weet dat dit soms een kritiek punt kan zijn. Want wat is voor de lezer nog leuk, en vanaf wanneer verlies je het contact met de personages? Emma Anna weet ook die balans te bewaren: door genoeg informatie mee te geven aan de lezer, maar het zo te verwoorden dat het niet plat en boers wordt, blijft het boeiend en zelfs spannend voor de lezer om door te lezen!

Mijn hele leven lang is een gebalanceerde chicklit die mooi zijn evenwicht weet te bewaren in het gevecht tussen cliché en gevoel voor realiteit en tussen oversekst en steamy. Door dat te combineren met boeiende hoofdpersonages kom je uit op een heerlijk verhaal waar iedere feelgoodfan van zal genieten!