Meisjes en messen – Coen de Kort
Tijn is een doodnormale jongen die van plan is aan een rustig, nieuw schooljaar te beginnen. Maar dat plan verandert als ze nieuwe buren krijgen. Buurmeisje Sky doet dingen met Tijn die hij nog nooit heeft gevoeld en hoewel hij met zichzelf had afgesproken dat verliefd worden geen goed idee is, blijkt dat in praktijk veel moeilijker dan gedacht. Sky is zo anders en de omstandigheden zorgen ervoor dat ze erg close met elkaar worden. En dan zijn er nog de dealende hangjongeren aan het winkelcentrum… Krijgt Tijn het rustige schooljaar dat hij voor ogen had?
Ik las van Coen de Kort eerder Mijn held de huurmoordenaar. Dat vond ik een bijzonder boek, maar het wist me wel te triggeren. Daarom was ik benieuwd naar nieuw werk van deze auteur, maar helaas kan dit nieuwe boek mij niet echt bekoren.
Het begint een beetje met de personages. Tijn lijkt in sommige scènes achttien, maar enkele bladzijden verder opeens twaalf. Zijn gedachten en handelingen zijn all over the place waardoor het moeilijk is voor de lezer zich in hem te verplaatsen. Die wisselende leeftijd spreekt uit alles wat hij denkt, zegt en voelt en dat zorgt voor een nog grotere afstand tussen lezer en personage. Daarnaast gebeurt er in het verhaal ook bijzonder weinig. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn want de ontwikkeling van een personage is soms vele malen boeiender dan een boek vol actie, maar in dit boek weet de auteur de lezer niet te boeien.
De verschillende verhaallijnen, met aan de ene kant het verhaal van Tijn en Sky en het hele hoe-word-ik-volwassen gebeuren en aan de andere kant de dealende bende, lijken ook niet samen te passen. Je krijgt als lezer het gevoel dat de bende is toegevoegd om het verhaal een beetje actie en spanning mee te geven, maar het botst heel erg met het verhaal van Tijn en Sky waardoor die sterke boodschap ook wordt afgevlakt en Tijn en Sky heel erg onnatuurlijk aanvoelen.
Gelukkig heeft de auteur een vlotte schrijfstijl en is het geen al te dik boek, wat maakte dat ik er snel doorheen was en het geen al te grote opgave was om het uit te lezen. Desondanks bleef ik niet met een fijn gevoel achter, vooral omdat dit verhaal naar mijn gevoel veel potentie had, maar daar maar weinig van te zien was in het boek. Jammer!
