Het liefst van al – Toon Tellegen (Marloes)
Het liefst van al; Tellegen op z’n best
Sinds jaar en dag is Toon Tellegen een bekende naam in de Nederlandse literatuurwereld. Met zijn korte verhalen over dieren scoort hij boek na boek succesjes. Het liefst van al bestaat uit een selectie van die prachtige verhalen. Het zijn dierenverhalen over wensen, verlangens en het hebben van een droom.
Dat het een mooie bundel belooft te worden, merk je al in het eerste verhaal. Je maakt kennis met de egel en hij heeft een wens: ‘De egel wilde heel graag eens in de lucht hangen. Net als de zon. Maar niet zo hoog. Dat vond hij niet nodig.’ Verderop in het verhaal maak je kennis met de sprinkhaan die wenst zijn winkel kwijt te zijn, of wederom met de egel die eens boos wilde worden. Andere dieren hebben ook wensen. Zo wil de olifant een boom waar hij niet uit kan vallen en de bever wil een muur maken, zodat de zon niet weg kan zakken. Stuk voor stuk zijn het bijzondere wensen; de een uit te voeren, de ander in de ogen van de mens onmogelijk.
En wellicht maakt Tellegen daar z’n verhalen extra speciaal. Waar eenieder denkt dat een boom waar je niet uit kunt vallen onmogelijk te maken valt, weet de olifant met hulp het voor elkaar te krijgen. Waar zweven in de lucht slechts weggelegd lijkt voor bijvoorbeeld een vogel of vlieg, krijgt egel het, met een beetje hulp, voor elkaar.
Op die manier krijgt Het liefst van al iets magisch. Toch is het niet een en al magie en vrolijkheid. De meeste dieren krijgen tegen het einde van het verhaal te maken met een terugslag. Ze beseffen dat ze niets kunnen veranderen, of ze merken dat de verandering niet zo gunstig uitpakt. De olifant wil immers wel weer uit de boom en de sprinkhaan merkt dat hij toch nooit zonder de winkel zal zijn. De kikker die iedereen wilde leren kwaken, merkt dat hij alleen zal blijven kwaken.
De bundel van Tellegen straalt iets bijzonders uit. In de verhalen zit vrijwel elke keer een mooie boodschap verwerkt en de meeste verhalen zijn ‘licht’ van aard. Hilarische of soms zelfs pijnlijke brieven, zoals de briefwisseling tussen schildpad en slak over traagheid, wisselen verhalen vol wensen en verlangens af. Je kunt ze heerlijk (voor) lezen en de situatie is gemakkelijk te reflecteren, omdat het dieren betreft en geen mensen. Met enige regelmaat wordt gewerkt met humor, getuige bijvoorbeeld de briefwisseling tussen slak en olifant:
‘Beste slak,
Mag ik u vragen om een keer met mij te dansen, en wel boven op uw huisje? Een paar passen maar? Dat is mijn liefste wens.
Ik zal heel voorzichtig dansen, zodat we niet door uw dak zullen zakken. Dat beloof ik.
Maar zoiets weet je natuurlijk nooit helemaal zeker.
De olifant.
Beste olifant,
Dank u wel voor uw brief.
Later wil ik vast wel een keer met u dansen, op mijn dak. Dat weet ik bijna zeker.
Ik denk dat ik heel goed kan dansen.
Maar voorlopig komt het me helaas niet zo goed uit.
De slak.’
Met Het liefst van al slaat Tellegen de spijker op zijn kop. Met een bundel vol prachtige en aandoenlijke verhalen kan de lezer weer voldoende vooruit!