Het laatste verhaal van Mina Lee – Nancy Jooyoun Kim
Vertaald door Ingrid Zweedijk
In Het laatste verhaal van Mina Lee volgt de lezer Mina en Margot. Die laatste maakt zich sinds een paar dagen zorgen omdat haar moeder Mina de telefoon niet opneemt. Daarom reist ze af naar Los Angeles. Daar vindt ze het lichaam van haar moeder op de grond in een kleine plas bloed. Bij Margot gaan onmiddellijk de alarmbellen af want zij gelooft niet dat haar moeder een natuurlijke dood stierf. Ze besluit zelf op zoek te gaan naar de omstandigheden van het overlijden, maar beseft al gauw dat haar moeder een soort vreemde voor haar is. Ze weet bijna niets over haar en de taalbarrière tussen hen heeft dat nooit echt beter gemaakt. Mina is als weer jaren geleden aangekomen in LA na de Koreaanse Oorlog waarin ze haar ouders uit het oog verloor. Ze probeerde een nieuw leven op te bouwen en had het moeilijk de eindjes aan elkaar te knopen, ondanks haar baan in de supermarkt. Wanneer Margot in de spullen van haar moeder naar meer informatie zoekt, vindt ze een bijzonder overlijdensbericht. Kan Margot ontdekken wie haar moeder echt was? En wie heeft er baat bij de dood van haar moeder?
De lezer die in dit boek een vluchtig plezier zoekt, is aan het verkeerde adres. Het laatste verhaal van Mina Lee is een prachtige, literaire roman die woord na woord de lezer laat zien hoe verlies en vervreemding een mensenleven veranderen. Het is een breekbaar verhaal over de relatie tussen een moeder en haar dochter die elkaar nooit echt helemaal hebben gekend en raakt je tot in je ziel.
Het verhaal wordt vanuit een wisselend vertelperspectief gebracht. Jooyoun Kim laat afwisselend Margo en Mina aan het woord, waardoor je je als lezer zowel in het nu als in het verleden bevindt. Uiteraard zijn de verhalen onlosmakelijk met elkaar verbonden, maar door het op de juiste manier te timen en ervoor te zorgen dat het perspectief van beide vrouwen min of meer gelijk lopen, krijg je als lezer steeds een beetje meer informatie over het geheel. De vragen die Margot zichzelf stelt, neem je als lezer over en stukje bij beetje geeft Mina je zelf de antwoorden in de flashbacks naar haar leven.
De vertelstijl doet denken aan Lucinda Riley, die ook de perspectiefwissels hanteert om haar verhalen te brengen. Maar dit verhaal gaat nog een heel stuk verder. De lezer wordt meegenomen op een emotionele rollercoaster en wordt geconfronteerd met de naschokken van een oorlog, het verliezen van je dierbaren, armoede, andere afkomst en het opgroeien zonder goede band tussen moeder en dochter. Veel thema’s dus, maar nergens voelt het als een overrompeling omdat de auteur perfect weet te doseren.
Het laatste verhaal van Mina Lee is een boek dat tijd vraagt, tijd om elke bladzijde en elk woord te ontdekken en ervan te genieten. De zoektocht van een dochter naar wie haar moeder is wordt rijkelijk beschreven door de auteur, maar wat misschien nog mooier is, is dat je als lezer ook voelt wat dat met een mens doet. Hoe kan je weten wie je zelf bent als je niet weet wie je moeder was? Die vraag laat Margot en de lezer niet los. Krachtig waar elke literatuurliefhebber van zal genieten.
