Blik op de maand mei met Marloes

Na een roerig april hoopte ik in mei in rustiger vaarwater te komen, waarbij ik stiekem veel leesuren mag maken. Ik begon – eind april – met een heerlijke meivakantie van anderhalve week en begin ik heerlijk (bijna maar nog lang niet) uitgerust aan de laatste tien lesweken waarin ik mijn leerlingen het vak Nederlands en de liefde voor boeken probeer bij te brengen 😊.

De maand mei startte dan ook met een prachtig boek: Een stad, het meisje en de duivel. Hoewel het boek heel dik is en ik tegen Valerie zeg wel meer dan een week nodig te hebben, is het boek na een paar dagen uit. Ik kan het simpelweg niet wegleggen. Als fan van Een achtste leven (voor Brilka) geniet ik van elke prachtige passage in dit boek en verbaas ik me over de bijzondere rol voor de duivel. Dit is zo’n boek dat je gelezen MOET hebben.

Vrijwel direct daarna begin ik aan Onhoudbaar van Linwood Barclay. Ondertussen stromen nieuwe boeken, The happiness-goeroe en Het lied van de geesten, binnen. Onhoudbaar is een thriller en daar sta ik over het algemeen een beetje sceptisch tegenover. Toch boeit het boek me in eerste instantie enorm. Wanneer ik het op een druilerige zondagmiddag helemaal uitgelezen heb, ben ik toch een beetje teleurgesteld. Een gruwelijk einde blijft jammer genoeg uit.

Tijdens de meivakantie lees ik verschillende boeken. The happinness-goeroe – een heerlijk, maar wel wat simpel boek – en Het lied van de geesten volgen al snel, evenals Het houten bestek. Het laatste valt me tegen. Wellicht waren mijn verwachtingen te hoog, maar ik vind het boek niet vernieuwend genoeg om uniek te zijn.

Ik sluit mijn meivakantie af met Niets om het lijf van Kaat De Kock. Helaas valt dat boek me rouw op mijn dak en ik heb er zeker nog meer dan een dag last van. Het boek was niet wat ik ervan verwachtte en de manier van uitwerken van de thematiek stelt me een beetje teleur. Jammer, maar ik probeer het goed te verwoorden in een recensie.

De week na de meivakantie begin ik met Bloed en beenderen van Tomi Adeyemi. Ik lees het voor Valeries Boekenwereld en ben vanaf de eerste bladzijde geboeid. Het verhaal is prachtig, de cover is gruwelijk mooi en ik weet al wanneer ik halverwege ben dat ik niet kan wachten tot het volgende deel in de serie zich laat zien. Soms zijn boeken feestjes; dit is er echt één.

Het boek wordt opgevolgd door Een bijna definitieve lijst van nachtmerries, geschreven door Krystal Sutherland. Wat een heerlijk boek waar je stiekem goed om kunt lachen is dat. Ik lees het en terwijl ik het nog niet uit heb, heb ik het eigenlijk al bijna uitgeleend aan een van mijn leerlingen. Heerlijk; zo’n boek.

Helaas slaat dan het noodlot toe: ik krijg een blessure aan mijn hand. Met een wit pootje zal ik de komende weken als eenarmige bandiet door het leven gaan. Al snel ontdek ik dat lezen met anderhalve hand best lastig gaat 😉. Armentrout is een schrijfster die al menig boek bij mij op de boekenplank heeft staan. Met Het probleem met voor altijd slaat ze voor mij toch een nieuwe weg in en ik ben dan ook blij dat ik het mag lezen. Twee zomerse dagen zijn voldoende om dit boek uit te lezen. Het is mooi, ontroerend en confronterend tegelijkertijd. Armentrouts schrijfstijl is net als anders en dat trekt me over de streep: dit wordt een bewaarboek.

Dan ontstaat een drukke periode waarin ik veel werk en minder leestijd heb. Ik lees Oorlogskind en Ik ken je nog voor Valeries Boekenwereld. De eerste roman, een oorlogsverhaal, boeit me enorm. Ik kan het sterk waarderen en vind vooral de verschillende verhaallijnen mooi beschreven. Ik ken je nog van Alice Fokkelman is een ander verhaal. Het boek heeft de naam ‘thriller’ meegekregen, maar voor mij voldoet het niet aan een thriller. Tegelijkertijd is het volgens mij niet sterk genoeg voor het begrip ‘roman’. Ik vermaak me met de verhaallijn, maar het boek kan me zeker niet pakken. Jammer.

Van de oorlogsverhalen en de thrillers duik ik vervolgens met Het gefluister van de bladeren van Sarah McCoy de geschiedenis in. Een heerlijk liefdesverhaal dat soms wat oppervlakkig en simpel geworteld is, kan me vanwege de sterke vrouwenrol wel bekoren. Het boek staat niet in mijn top-10, maar valt ook niet binnen de categorie ‘laatste-10’.

Mijn pinksterweekend begint met Hazels pentakel en eindigt met Waar ik ga van Gayle Forman. Hazels pentakel is het eerste boek uit de Heksenspiegel-trilogie. Hoewel hekserij en witte magie onderwerpen zijn waar ik niet graag over lees, triggert dit mooi vormgegeven boek mij wel. Marte Jongbloed creëert met dit boek vooral een aantrekkelijk boek voor de jongere lezer, wellicht jonger dan de gemiddelde YA-lezer.

De roman van Gayle Forman staat garant voor een groot succes. Nog voor ik het boek uit heb, weet ik dat déze roman dé favoriet van mei gaat worden😊. Het boek is een mustread voor iedereen!

Tegen het einde van mei duik ik voor een aantal dagen in een hotel, werk ik hard en verwacht ik weinig leesboeken open te slaan. Toch gaat er één mee: De eerste dag David Nicholls. Dertig pagina’s vertellen me genoeg: dit boek moet prachtig worden. Echter, ik neem niet de tijd het uit te lezen en leg het thuis aan de kant omdat er een recensie-exemplaar van een ander boek ligt te wachten. Het laatste boek deze maand beslaat Inferno van Julie Kagawa. Vlak na laatste weekend van mei gaat dit boek uit en recenseer ik het. Het boek is minder mooi dan het deel ervoor, maar de Talon-serie van Kagawa heeft me, ondanks het hoge drakengehalte, weten te boeien. Juni staat te wachten en ik ben benieuwd wat het gaat brengen. De uitverkorene is er in ieder geval één. Dat boek viel vlak voor het einde van de maand op mijn mat. We starten juni dus met een thriller!