Het boek van verloren namen – Kristin Harmel (Lisa)

Eva Abrams is aan het werk als bibliothecaresse in Florida. Haar collega’s vinden dat ze met pensioen moet, maar Eva voelt zich hier nog niet aan toe. Op een ochtend valt haar oog op een foto in een openliggende krant. De herinneringen komen bovendrijven met wat ze daar ziet. Het gaat om een foto van een religieus boek uit de 18^e eeuw. Ze herkent het direct als het boek dat ze lang geleden het ‘Boek van verloren namen’ heeft gedoopt. Het onderstaande artikel doet een oproep om de eigenaar van het boek te vinden. Deze was tijdens de plunderingen van de nazi’s in de tweede wereldoorlog in Duitse handen verzeild geraakt. Onderzoekers vermoeden dat vermoeden dat het boek een geheime code bevat, maar krijgen deze niet ontcijfert. Eva weet precies wat de pagina’s van dat boek verschuilen. Tijdens Wereldoorlog II hielp ze Joodse kinderen aan de nazi’s te ontsnappen. De kinderen hadden hiervoor een nieuwe naam nodig. Ze wou de echte identiteit van deze kinderen niet verloren laten gaan. Hiervoor codeerde ze hun namen en verborg ze deze in het ‘Boek van verloren namen’. Na de oorlog deed Eva haar uiterste best om haar herinneringen aan de oorlog te vergeten. Vindt ze de kracht om de waarheid na al die jaren boven water te brengen?

Op de achterflap van Het boek van verloren namen worden de boeken van Kristin Harmel vergeleken met die van Kristin Hannah. Als er een manier is om een boek aan mij te verkopen is het wel dit. Ik verwachtte me dus aan een hartverscheurend verhaal met een vrouwelijk personage in de hoofdrol. Kristin Harmel stelde me niet teleur en moet niet onderdoen voor Hannah. Eva is een geweldig hoofdpersonage. Doorheen het verhaal vindt ze haar eigen identiteit en zelfvertrouwen. Ook al komt deze niet altijd overeen met wat haar moeder voor haar wilt. Het thema van vrouwen in het verzet is een boeiend onderwerp. Ze staan niet in de rechtstreekse vuurlinie, maar weten vaak meer mensen te redden dan de meeste soldaten. De druk en verantwoordelijkheid die Eva voelt, worden overgebracht op ons als lezer. Dit zorgde ervoor dat er een dringendheid werd gecreëerd om het boek uit te lezen.

Ik las al heel wat romans rond Wereldoorlog II. Toch heb ik het gevoel dat Het boek van verloren namen me zal bijblijven. Dankzij de schrijfstijl waande ik me in het Frankrijk van de tweede wereldoorlog.