Enkeltje Mars – Wouter Polspoel & Herman Van Campenhout
Lucie is haar baan als leerkracht beu. De beperkte appreciatie die ze krijgt van haar leerlingen, ouders en de maatschappij in het algemeen zit haar hoog. Daarbovenop is het ook nog niet zo heel lang geleden dat ze gedumpt werd. Wanneer ze van een collega een krantenknipsel krijgt, trekt het meteen haar nieuwsgierigheid. In het artikel staat dat ze kandidaten zoeken voor een ruimtereis naar Mars. In eerste instantie denkt Lucie dat het een grapje is, maar toch gaat ze erop in. Met enkele anderen trekt ze naar de Ardennen voor de eerste fase van de opleiding, maar dan loopt het mis…
Enkeltje Mars is een boek voor Young Adults over een thema dat steeds meer (of minder?) tot de verbeelding spreekt. Missies georganiseerd door ‘normale’ mensen komen steeds meer voor en dat heeft het auteursduo goed benut om dit verhaal rond op te bouwen.
Het gekke is dat je in dit verhaal dat zich richt op Young Adults toch een volwassene volgt. Dat voelde voor mij als lezer toch vreemd vanaf de start en dat gevoel is een beetje blijven hangen. Er zijn thema’s, zoals gedumpt worden, die zeker passen binnen de leefwereld van de doelgroep, maar andere zoals je job beu zijn, behoefte hebben aan nieuwe uitdagingen vind ik toch veel meer samenhangen met volwassenen dan met YA’s. De keuze is bijzonder, maar ik heb het gevoel dat het wel een kloof met de doelgroep creëert.
Wat wel heel fijn is, is de spanning die ontstaat door de opleiding en bijzondere dingen die de deelnemers moeten doen. Hoewel die spanning pas vrij laat in het verhaal begint en voelbaar wordt – en dit zeker sneller aan bod had kunnen komen -, boeit het de lezer enorm en zorgt het er ook voor dat je verder wil lezen. Het einde zelf vond ik ver gezocht en minder realistisch, waardoor het ook niet zo goed paste bij de rest van het verhaal. De verhaallijn die de auteurs toevoegen rondom Lucies vader was wel een waardevolle toevoeging en zorgde voor extra emotionele diepgang.
Enkeltje Mars heeft een origineel uitgangspunt, maar de uitwerking is op veel vlakken niet perfect. Het hoofdpersonage is te oud om perfect aan te sluiten bij de doelgroep en het einde past niet echt bij het realistische verloop van het verhaal, maar gelukkig leest het boek wel vlot weg door de fijne schrijfstijl. Al bij al wel oké, maar ik denk dat het beter had gekund.