De zomer waarin alles veranderde – Jenny Han

Vertaald door Sandra van de Ven

Belly leeft het hele jaar toe naar de zomer want dan leeft ze haar droom. Elke zomer trekken ze naar het strandhuis van Susannah, waar ook haar twee zonen Jeremiah en Conrad tijdens de zomermaanden verblijven. Belly, haar broer en de twee jongens hebben enorm veel plezier samen. Ze maken elkaar soms gek, maar stiekem kunnen ze niet zonder elkaar en het hele jaar lang kijkt Belly uit naar deze zomervakantie. Maar alles verandert in de zomer waarin Belly bijna zestien is. Ze verandert van een meisje in een jonge vrouw, wat maakt dat Jeremiah en Conrad opeens beseffen dat ze niet one of the guys is. Daarnaast lijkt er ook iets te zijn met Susannah en haar moeder, maar wat precies? Het is zowel de mooiste als de verschrikkelijkste vakantie ooit, tijdens de zomer waarin alles veranderde.

Jenny Han is in Vlaanderen en Nederland geen onbekende meer door haar trilogie Aan alle jongens van wie ik hield. De drie delen zijn ondertussen ook verfilmd en te zien op Netflix. De eerste twee delen van deze reeks, de Zomer-trilogie, verschenen eerder al met andere covers, maar kregen met de uitgave van deel drie ook een nieuw jasje. De nieuwe covers zijn gemaakt door Bente van de Wouw. Ik vind de nieuwe covers alleszins een heel grote vooruitgang!

Al werd ik niet meteen weggeblazen door het verhaal van boek één. Jenny Han vertelt op een heel beschrijvende manier het verhaal van Becky, haar broer en de jongens in het strandhuis. Ze maakt gebruikt van flashbacks om de lezer informatie te geven over vorige zomers en gebeurtenissen die belangrijk zijn om te kunnen begrijpen hoe de verhoudingen nu lopen. Op zich zitten er sterke thema’s in het verhaal, ook al in het begin, zoals zoeken naar wie je bent, opgroeien en vriendschap, maar ze komen door de beschrijvende stijl niet zo sterk naar voren.

Dat verandert naar het einde toe als Han de verhaallijn van Susannah toevoegt en ook de relaties binnen het gezin van Susannah op scherp begint te zetten. Zonder daar al te veel over te vertellen, blijkt hier wel uit dat de auteur sterke thema’s op een rake manier kan vatten in haar verhaal en dat daar wel de nodige actieve vertelstijl aan te pas komt die ontbrak aan de start.

Het is boeiend om te zien hoe Belly in de knoop ligt met zichzelf, terwijl ze opgroeit en stilaan volwassen wordt. Wat dat met haar doet, hoe ze over dingen begint na te denken… Al die dingen worden op een realistische manier beschreven door Han, maar de lezer mist een duidelijk doel om per se verder te willen lezen. Naar het einde toe verandert dat en raakt de lezer meer en meer betrokken bij het verhaal waardoor je het boek uiteindelijk toch nog snel uitleest. Ik sta niet te springen om deel twee te lezen, maar ik ben wel benieuwd wat Han nog achter de hand heeft.