De tunnel – Anna Woltz

Ella is veertien. Ze is een jaar ziek geweest en probeert nu haar plekje terug te vinden binnen het gezin en in de wereld daarbuiten. Maar daar is het oorlog. Elke nacht wordt Londen gebombardeerd door de Duitsers en er zit niets anders op dan schuilen in de tunnels van de metro in de hoop zo in leven te blijven. Elke ochtend, na het All clear, komen de mensen de tunnels terug uit, wandelend naar hun huis dat hopelijk nog overeind staat. Ella’s leven verandert volledig wanneer ze de bijzondere Quinn ontmoet, een vijftienjarig meisje in een veel te grote jongensbroek die duidelijk niet thuis hoort op straat. Quinn geeft Ella een heel nieuwe kijk op het leven van de adel, zeker wanneer Ella Quinns broer Sebastian voor het eerst ontmoet. De vierde persoon, die hun groepje compleet maakt, is Jay. Vier jonge mensen, vier unieke levens die verweven raken door de bommen over Londen. Maar komen ze allemaal ongeschonden de oorlog door?

Anna Woltz schreef eerder Gips, Alaska en Mijn bijzonder rare week met Tess, dat werd verfilmd. Haar boeken zijn in heel veel landen verkrijgbaar en De tunnel is het nieuwste boek in haar oeuvre.

De tunnel is een absoluut topboek dat geschikt is voor lezers vanaf 12 jaar. Anna Woltz slaagt erin de zware thematiek en het verhaal rond de tweede wereldoorlog aan te kaarten in dit boek, zonder zeer expliciet te zijn. Toch is het aanwezig, maar het trekt op geen enkel moment de aandacht weg van de personages en hun kijk op de wereld. Het is ongelooflijk wat dat met het verhaal doet: de constante dreiging van de bommen is aanwezig zonder dat je het gevoel krijgt in de zoveelste oorlogsroman te zijn verwikkeld.

De prachtige schrijfstijl die lezers zullen herkennen vanuit haar andere boeken is ook hier aanwezig en zorgt ervoor dat je ook dit boek bijna in één ruk uit wil lezen. Het leest ontzettend snel, ook deels omdat je zo in het hoofd van de personages kan kruipen. Ella is een perfect hoofdpersonage: ze is opgegroeid in een normaal gezin, niet rijk, maar ook niet heel arm en herstelt na een jaar ziek te zijn geweest. Ze is daardoor redelijk volwassen voor haar leeftijd, maar wel realistisch en zet door haar ideeën en gedachten de lezer meermaals aan het denken. Quinn vormt een heerlijk evenwicht: ze is spontaan, van zeer goede komaf en zegt waar het op staat. De interacties tussen beiden maken dat de lezer beide meisjes in het hart sluit. Ook Jay geeft nog een extra tegengewicht en maakt dat het gevoel van de lezer helemaal goed zit.

De oorlogselementen zijn zeker aanwezig in het verhaal, maar komen nooit echt op de voorgrond waardoor dit boek zoveel meer is dan een zoveelste boek over WOII. Je maakt kennis met echte jongeren, kruipt in hun hoofd en leeft met hen mee. Je wordt voor het eerst verliefd, schuilt voor de bommen en staat doodsangsten uit, maar de manier waarop de karakters zich ontwikkelen is meesterlijk. Anna Woltz toont nogmaals aan dat ze weet wat schrijven is.