De roos van Napoleon
blogpost,  Recensie

De roos van Napoleon – Jacobine van den Hoek

Een burggravin, die later bekend zal worden als de geliefde Joséphine van generaal Napoleon, vlucht naar Parijs als er slavenopstanden uitbreken. Samen met haar zoon Eugène en haar dochter Hortense, maar zonder haar ex-man die haar in die steek liet, gaat ze naar de Franse hoofdstad. Maar ook daar is het niet veilig voor hen want de Franse revolutie staat voor de deur. Wanneer ze wordt beschuldigd van geloof in de huidige adel en anti-revolutionaire zaken, wordt ze opgepakt en wacht ze in de gevangenis op de dag dat ze naar de guillotine zal worden geleid. Op datzelfde moment zoekt de jonge generaal Napoleon zijn plek in het Franse leger een weg naar zijn eigen geluk. De geschiedenis verandert volledig als Joséphine en Napoleon elkaar ontmoeten.

De roos van Napoleon is geen boek dat ik zelf in de boekhandel zou opnemen. Niet omdat het een historisch boek is want daar geniet ik zeker af en toe wel van, maar eerder omdat de tijdsperiode van het boek (de Franse revolutie) me niet erg veel zegt, net als Napoleon en Joséphine. Toch ben ik heel blij dat ik dit boek heb gelezen want Jacobine van den Hoek is erin geslaagd een bijzonder en misschien zelfs tijdloos liefdesverhaal, neer te zetten in een boeiende context, met aandacht voor het vrouwelijke hoofdpersonage, wat ik erg verwonderend vond aangezien Napoleon vaak de naam is waar het meeste aandacht naartoe gaat.

Nochtans komt de generaal niet zo vaak aan het woord. De hoofdstukken van Joséphine worden afgewisseld met delen cursieve tekst, die vanuit Napoleon zijn beschreven en een inkijk geven in zijn leven, maar die qua lengte zeer beperkt zijn. Daardoor is het de burggravin die de aandacht van de lezer opeist, maar dat is net de kracht van dit boek want wat een heerlijk personage is ze. Ze is niet op haar mondje gevallen, gaat tot het uiterste voor haar kinderen en strijdt voor haar eigen ideeën rond de revolutie. In het nawoord vertelt de auteur ook dat ze enorm veel research heeft gedaan en dat alle personages echt hebben bestaan. Dat voel je ook. Ze voelen als echte mensen waardoor je je volledig in Parijs waant.

Het enige wat nogal lang op zich liet wachten is de ontmoeting tussen Napoleon en Joséphine. Door de tagline op de cover lijkt dit de belangrijkste gebeurtenis in het boek, maar het is pas tegen het einde aan dat ze elkaar tegenkomen, waardoor het boek voornamelijk gaat over Joséphine.

Ik vond het een eer om dit boek te mogen lezen voor verschijning en Jacobine van den Hoek heeft me oprecht verrast met dit verhaal. De inkijk in het leven van een vrouw van haar stand tijdens de Franse revolutie was van begin tot einde boeiend, de schrijfstijl was vlot en ik heb genoten van het sterke personage. Jammer dat de ontmoeting tussen de hoofdpersonages op zich liet wachten, maar ik heb er toch erg van genoten!

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *