De laatste brief – Rebecca Yarros (Valérie)

Ryan is dood.
Ella kan het nog steeds niet bevatten. Haar enige overgebleven familielid, naast haar zoon Colt en dochter Maisie, is niet meer. En dat terwijl ze hem zo hard nodig heeft! Net nu er neuroblastoom vastgesteld is bij Maisie!
Hij had beloofd dat dit zijn laatste missie bij de special forces zou worden en dat hij zijn goede vriend ‘Chaos’ mee zou nemen naar Colorado. Sinds enkele maanden waren ze ‘penvrienden’ en schreven ze elkaar brieven. Chaos diende in dezelfde eenheid als Ryan. Samen met hem stopten ook de brieven. Maar dan staat plots Beckett op stoep van de B&B. Ryan heeft hem gestuurd om voor hen te zorgen… Iemand vreemd die voor hen zou gaan zorgen? Nou, mooi niet! Eerst wil Ella er niets van weten, maar langzamerhand merkt ze dat Beckett het meent en dat ze echt op hem kan rekenen. Steen voor steen sloopt Beckett de muren die Ella zo angstvallig om zich heen gebouwd heeft. Beckett heeft echter zijn eigen trauma’s en geheimen. Ook al wil hij alles op alles zetten voor Ella en de kinderen, de leugen die hij met zich meedraagt, zou alles kapot kunnen maken. Terwijl Beckett dit maar al te goed besef, weet hij ook dat het al te laat is… Hij houdt al van Ella.

De laatste brief is een erg aangrijpend verhaal over grenzeloze liefde, enorme wilskracht, en intens verdriet.

De brieven die Ella en Chaos elkaar schreven, en waarnaar ook de titel verwijst, vormen de rode draad doorheen het verhaal. Op die manier beleef je de gebeurtenissen afwisselend vanuit zijn en haar standpunt en krijg je steeds wat meer inzicht in hun beider levens voor de dood van Ryan.

Het verhaal is, zacht uitgedrukt, dramatisch. De gebeurtenissen zijn erg heftig! Als je zelf kinderen hebt, zorg dan zeker voor een stevige houvast terwijl je dit boek leest, want voor je het weet leef je zo intens mee met Ella, Maisie, Colt en Beckett, dat ook bij jou de grond onder je voeten een beetje wegzakt. Ik heb tijdens het lezen vaak aan mijn eigen dochter moeten denken. Daarbij moest ik steeds een serieuze brok in mijn keel wegslikken, want net op het moment dat je denkt dat het gewoon niet erger kan worden… Blijkt dit toch nog te kunnen…Zonder een doos tissues had ik het einde van het boek sowieso niet gehaald.

Maar het is niet alleen maar kommer en kwel. Rebecca Yarros laat je minstens even intens meegenieten terwijl ze gestaag de zinnenprikkelende liefde en lust tussen Beckett en Ella opbouwt. Er zijn momenten waarop je zelf gefrustreerd wil uitroepen: ‘Kom op man, geef er nu maar gewoon aan toe! Niemand houdt het zo lang uit!’ Als het moment dan eindelijk daar is, word je in tegenstelling tot in heel wat andere boeken, verre van teleurgesteld! 😉

Ik heb intens genoten van dit verhaal!