De eeuwige tijd – Deborah Harkness (Valérie)

Phoebe Taylor wil graag trouwen met Marcus MacNeil. Op het eerste zicht niets ongewoons, ware het niet dat Marcus tot de familie De Clermont behoort, een oeroude en welgestelde clan van vampiers. Om te kunnen trouwen moet Phoebe haar leven als warmbloed opgeven en vampier worden. Tijdens de transformatie die negentig dagen zal duren, wordt Phoebe gescheiden van Marcus, en dat valt niet mee voor het dolverliefde stelletje.

Ondertussen hebben de andere leden van de clan zo hun eigen zorgen en problemen. De Clermonts hebben een rijke familiegeschiedenis. Alle leden leven al minstens enkele eeuwen en hebben allerlei oorlogen, opstanden en machtswissels meegemaakt.
Diana, de vrouw van Matthew De Clermont (de vader van Marcus), is gefascineerd door de vorige levens van de familie en verdiept zich in Marcus’ verleden terwijl hij vol ongeduld wacht tot hij Phoebe weer mag zien.
Marcus was nog maar een jongen toen hij na een dramatisch voorval noodgedwongen uit zijn geboortedorp Hadley wegvluchtte. Hij nam een nieuwe identiteit aan en sloot zich als soldaat Galen Chauncy aan bij ‘De Philadelphia Associators’ tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Marcus werd er bekend als ‘Doc’ omdat hij na het lezen van medische boeken een basiskennis geneeskunde vergaard had en er zijn medesoldaten met succes verzorgde. Hij werd ontdekt door Dokter Franklin in een veldhospitaal en later in verschillende ziekenhuizen tewerkgesteld.
Op een dag kwam chevalier De Clermont (Matthew) het veldhospitaal ingestrompeld met zijn beschermheer de Markies De Lafayette die dringend verzorging nodig had. Door hun nauwe samenwerking in het belang van de Markies, bouwden Matthew en Marcus een band op, maar ze verloren elkaar later weer uit het oog. Tot de chevalier Marcus jaren later in een veldhospitaal vond, klaar om te bezwijken aan kamptyfus. Matthew stelde hem voor de keuze: sterven in het kamp of een nieuw en eeuwig leven beginnen als wearh (vampier). Marcus koos voor het tweede.

Ik ben nogal teleurgesteld in De eeuwige tijd, moet ik bekennen. In het eerste hoofdstuk worden de personages je om de oren geslagen waardoor het erg moeilijk is om ze uit elkaar te houden. Ik heb het hoofdstuk twee keer moeten lezen en de personages moeten opschrijven om af en toe te kunnen spieken naar hun verwantschap met elkaar. Gaandeweg loopt dit gelukkig wel los.

Het verhaal van de transformatie van Phoebe is niet erg origineel. Het is een flauw afkooksel van de Twilight-saga. De transformatie wordt over het volledige boek verspreid maar er gebeuren weinig originele of interessante dingen gedurende de periode van negentig dagen. Het interessantste gedeelte is het verhaal van Marcus’ verleden. Hier duikt Deborah Harkness de geschiedenis van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog in en aangezien ik hier zelf bitter weinig van wist, was dit wel boeiend! Het enige dat me soms stoorde, waren de vele losse eindjes. Dit uit zich vooral in overbodige personages en enkele onbeantwoorde vragen. Daar laat Harkness kansen liggen.

Ook het verhaal van de andere De Clermonts, verteld uit het oogpunt van Diana, brengt wel afwisseling maar het leidt eigenlijk nergens naartoe. Ik mis een clue in deze verhaallijn.

Het feit dat Diana een heks is en dat haar zoontje Philip ook een ‘wever’ lijkt te gaan worden, dat sprak me meer aan. Dat was wél origineel en daar had ik liever meer over willen lezen.

Kort samengevat doet het boek de titel alle eer aan. Het is uitgeschreven tot in de eeuwigheid en dat is zowel een zegen als een vloek.