Als de morgen begint – Laura Diane (Blogtour)
Als de morgen begint gaat verder waar Als de nacht eindigt eindigt.
Opgelet: heb je deel één nog niet gelezen? Dan bevat deze recensie mogelijk spoilers over het eerste boek.
Spruce Spine stond volledig in brand toen Lya, Devan, Gwen, Carli en Walter na hun ontsnapping aan de koning terugkeerden. Ze hebben de dood in de ogen gekeken, maar zijn kunnen vluchten uit de klauwen van het monster. Helaas is hun gevecht nog niet ten einde. Om meer onschuldige slachtoffers te voorkomen, gaan Lya en haar vrienden op zoek naar de Trium, een groep rebellen die alles op alles zetten om de koning van zijn troon te stoten. Maar ondertussen staat ook het persoonlijke leven van de hoofdpersonages niet stil. Verlies is een steeds terugkerend thema in hun levens. Kunnen ze hun verdriet opzij schuiven en de strijd met de koning aangaan zonder zichzelf tegen te komen? Kunnen ze de bevolking redden van zijn vreselijke bewind? Er staat meer op het spel dan ooit tevoren…
Iedereen heeft littekens. Sommigen van ons zijn er alleen beter in om ze te verbergen.
Als de nacht eindigt vond ik een fantastisch goed boek en zorgde ervoor dat ik van begin tot einde op het puntje van mijn stoel zat. Als de morgen begint is een waardige aflsluiter en een sterk vervolg op boek één, maar is helaas ook het einde van deze duologie. Al kan een mens hopen natuurlijk…
Maar ik laat je niet verdwalen in je eigen donker, dat beloof ik.
Alle verhaallijnen komen in dit boek op scherp te staan: de vriendschap tussen Carli, Gwen en Lya, de band tussen Walter en Devan, de relatie tussen Lya en Devan… Daarnaast werkt de auteur toe naar het absolute hoogtepunt: de strijd tegen de koning. Wat ik enerzijds jammer vond, is dat de auteur heel wat pagina’s gebruikt alvorens ze overgaat tot de echte actie. Het is pas vrij laat in het boek dat de strijd echt tot een climax komt, waardoor het einde misschien net wat te gemaakt aanvoelt. Het is opeens gedaan, hoewel de spanning zo goed wordt opgebouwd.
Dat komt de personages en hun uitdieping ten goede. Omdat de spanning naar achteren wordt geschoven, krijgen de personages voldoende ruimte om zichzelf verder te ontwikkelen, alsook hun relaties met de andere karakters in beeld te brengen. Ik blijf me verbazen over de manier waarop Laura Diane in 2D, met enkel woorden, zo’n krachtige wereld kan scheppen die voor de lezer in 3D tot leven komt. Gedurende het hele verhaal volg je de personages alsof je bij hen bent omdat alles zo realistisch is neergezet. Daarnaast zijn ook de karakters zelf mooi afgewerkt en leef je volledig met ze mee.
Maar is het een verkeerde keuze als het je uiteindelijk naar de juiste plaats leidt?
Het zal pijn doen om afscheid te nemen van Lya en Devan en de rest, maar Laura Diane eindigt met een hoogtepunt. Gelukkig komt er ook snel nieuw werk, want Ivelle komt er bijna aan! Aftellen maar!
