Veertien – Tamara Bach

Bé gaat na een bewogen zomervakantie terug naar school. Een vertrouwde omgeving, maar toch is alles anders. Door de ziekte van Pfeiffer heeft ze de zomervakantie doorgebracht zonder haar vriendinnen, die ze vandaag voor het eerst in ruim twee maanden terugziet. Haar vriendinnen hebben een groot deel van de vakantie samen doorgebracht terwijl Bé thuis aan het uitzieken was. Ze heeft dus alle roddels gemist, maar dat kan niet tippen aan wat zij deze zomer heeft meegemaakt…

Veertien is een dun en onopvallend boekje op het eerste zicht. Een eenvoudige cover, slechts een honderdtal pagina’s en een eenvoudig opzet wat betreft de verhaallijn. Maar schijn bedriegt. Dit boek blinkt uit in zijn intense ingetogenheid.

Wat in eerste instantie opvalt tijdens het lezen is het ongebruikelijke vertelperspectief voor een jeugdroman. Het verhaal wordt consequent verteld vanuit de tweede persoon enkelvoud, alsof de lezer het hoofdpersonage is en dat maakt dat dit boek toch duidelijk verschilt van al zijn soortgenoten. Bé is een menselijk en herkenbaar hoofdpersonage dat haar rol van veertienjarige tiener perfect vertolkt. Ze heeft een hele zomervakantie lang geen contact gehad met haar vriendinnen terwijl die samen van alles hebben meegemaakt. Wanneer ze haar vriendinnen terugziet, houdt ze vooral afstand omdat ze niet kan deelnemen aan de gesprekken over jongens en de laatste roddels. Maar als lezer merk je meteen dat het Bé eigenlijk niet interesseert wat haar vriendinnen hebben meegemaakt. Het enige wat er echt toe doet is dat ze afgelopen zaterdag voor het eerst is gekust, door Anton. De rest verbleekt bij deze geweldige gebeurtenis.

Het feit dat haar vader haar en haar moeder plotseling heeft verlaten voor een vrouw van kantoor en dat ze daarbovenop ook nog een kind verwachten, hebben niet het verwachte effect op Bé. Wat een aangrijpende en moeilijke gebeurtenis zou moeten zijn, verbleekt bij het feit dat ze voor het eerst werd gekust. De auteur weet dit op zo een mooie manier te centraliseren dat je als lezer (ook al ben je de leeftijd van veertien ver voorbij) voelt wat een invloed die eerste kus heeft op het hoofdpersonage.

Hoewel de titel niet meteen een aandachtstrekker is, vat hij het boek perfect samen. Die eerste kus is voor een meisje van veertien misschien wel het belangrijkste wat haar tot dan toe kon overkomen en zet haar leven op zijn kop.

Auteur Tamara Bach schreef een prachtig jeugdboek dat opvalt door zijn eenvoud. Mooie lectuur voor op school, maar eveneens herkenbaar voor de lezer die de leeftijd van veertien al gepasseerd is.