Zwijgen is bitter – Sofie Delporte

Na haar debuut Ik kan je redden, waar ik met veel plezier doorheen vloog, is Sofie Delporte terug met Zwijgen is bitter – en ze stelt wederom niet teleur. Dit boek heeft niet voor niets de publieksprijs van Hercule Poirot gewonnen, en dat is volledig terecht. Delporte bewijst opnieuw dat ze thrillers kan schrijven die zowel spannend als toegankelijk zijn.

In deze nieuwe thriller volgt de lezer Olivia Leroy, een hoofdpersonage dat niet alleen sympathiek is, maar ook bijzonder menselijk. Ze maakt realistische keuzes, wat haar karakter heel geloofwaardig maakt en waardoor je als lezer al snel met haar meeleeft. Delporte brengt Olivia tot leven op een manier die haar zowel sterk als kwetsbaar laat zien – een fijne balans die je doet blijven lezen.

Met korte hoofdstukken en een eenvoudig maar meesterlijk opgebouwd verhaal, zorgt Delporte ervoor dat de spanning voortdurend voelbaar is. Ze geeft je mondjesmaat informatie, perfect getimed om je op het puntje van je stoel te houden. Ondanks dat het verhaal overzichtelijk blijft, weet de auteur de lezer telkens nieuwsgierig te houden, wat deze thriller heerlijk verslavend maakt.

Zwijgen is bitter leest weer heerlijk vlot en is daarmee het ideale boek om in één ruk uit te lezen. Sofie Delporte heeft wat mij betreft een unieke stem binnen het thrillergenre, en ik hoop dan ook dat er nog veel van haar hand zal verschijnen. Haar thrillers zijn precies datgene waar ik van geniet: vlot geschreven, toegankelijk en met een spanning die je nergens wil loslaten.