Bik op de maand juni met Marloes

Juni start met zon, heel veel zon. Niets is lekkerder dan met een boekje in de zon, genieten van het weer. Eind mei start ik nog net met De uitverkorene en dat boek lees ik al snel uit. Hoewel het begin mij absoluut niet kan boeien, merk ik dat ik tegen het einde van de thriller meer sympathie krijg voor het verhaal.

Ondertussen zijn er vier boeken gearriveerd en die boeken lees ik begin juni achter elkaar door. Het betreffen Op zoek naar van Ava Dellaira – een zeer mooi boek dat mij op allerlei vlakken raakte –, De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender door Sophie Chen Keller, Vermoorde onschuld van Jennefer Mellink en Midnight Jewel van Richelle Mead.
Vooral De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender blijft me bij door de prachtige cover en het sprookjesverhaal. Soms is het zó fijn even weg te klimmen uit deze maatschappij en te fantaseren en dromen in een wereld als die van Walter. Vermoorde onschuld is een boek dat mij even liet wankelen. Na een paar hoofdstukken in het boek kreeg ik erg veel sympathie voor Stephan, de hoofdpersoon. Dat lijkt in eerste instantie niet vreemd, toch? Zoiets gebeurt wel vaker. Echter; Stephan wordt verdacht van de moord op zijn vader. Kortom: ik voelde sympathie voor een mogelijke moordenaar? Het verhaal keerde mijn wereld even om. Midnight Jewel is niet heel vernieuwend, maar leest wel ‘lekker’ weg. Het boek is, mijns inziens, wel beter dan het eerste in de reeks en ik lees het dan ook met veel plezier.

Juni neemt een vlucht en voor ik het weet is het bijna het einde van de maand. Ik kijk terug in mijn lijstje ‘dit heb ik gelezen’ en zie dat ik toch wel veel boeken gelezen heb 😊 . De eigenzinnigheden van Leah Burke heb ik voor Valeries Boekenwereld gelezen en vond ik wel érg clichématig. De schooldrama’s, verliefde meisjes en prinsen die geen prinsen blijken heb ik al veel te vaak ontmoet, maar toch is dit boek wel aantrekkelijk. Zeker op drukke dagen is het prima leesvoer.

Een bijzonder vervolg dat ik dan in handen krijg is IKO-Opstand dat ik voor Hebban lees. Het is een Graphic Novel en is het vervolg op IKO, dat op zijn beurt weer een vervolg is in de Lunar Chronicles van Marissa Meyer. Ik was na IKO een beetje gewend aan het lezen in stripvorm en merk dat ik dit boek al veel meer kan waarderen. Het bevat een heerlijk verhaal en ik word er blij van.
Dansen in diep water, het boek dat volgt, is minder mijn smaak. Het verhaal heeft een toffe basisgedachte: het is gebaseerd op een ander boek, maar de hoofdpersonen zijn nu geen jongens, maar meisjes. Dat idee vind ik écht tof! Er zijn meer schrijvers die dat soms doen. Vergelijk In Ongenade van Coetzee maar eens met Alles verandert van Kristien Hemmerechts. Waar ik daar omvergeblazen werd door de uitwerking, word ik dat hier niet, helaas. Ik had er – misschien onterecht – toch iets meer van verwacht.

Daarna duik ik heerlijk in de hoek van het buitenaardse, met Obsidian van Jennifer L. Armentrout. Ik kan zeggen dat ik de laatste jaren toch wel meer fan van Armentrout ben geworden en dit boek valt dan ook in goede aarde. Alleen de enorme overeenkomst met Twilight vind ik wat jammer. Toch is het een veelbelovende start van een nieuwe serie. Ik hoop dat deel twee in de serie Lux ook mijn huis mag bereiken!

De scheidingslijn kan niet sterker wanneer ik kijk naar de roman die ik daarna pak: Andere kamers. Het is de verhalenbundel van Bram de Ridder en de enorme variatie binnen de roman, in combinatie met de kwetsbaarheid van de personages, bevalt me zeer. Elk verhaal lees ik weer met gepaste interesse en na de bijna 200 bladzijden ben ik eigenlijk niet klaar met zijn verhalen. Heerlijk 😊.

Ik rond mijn maand af met de nieuwste roman van S.K. Tremayne: Vlak voordat ik stierf. Ik ben er nog steeds niet achter wie de auteur is die schuilgaat achter dit pseudoniem, maar tof vind ik dat wel!