Zondagsleven – Judith Visser (Lisa)

In Zondagsleven lezen we hoe het verhaal van Jasmijn Vink verder gaat. Ze heeft op het einde van Zondagskind de diagnose van autisme gekregen, maar dat maakt haar leven niet in één klap simpel. Jasmijn probeert al haar verantwoordelijkheden als volwassene te jongleren. Om haar appartement te kunnen houden, moet ze elke weekdag naar kantoor. Ook al is het daar met al die luidruchtige collega’s, felle lampen en rinkelende telefoons amper vol te houden. Als ze ’s avonds thuiskomt is ze dan ook doodop. Alleen haar hond Romy brengt haar dan nog enige rust. Dan is haar vriend Nick er ook nog. Hij doet zo zijn best om haar te begrijpen, ook al snapt hij soms niet helemaal wat ze bedoelt. Jasmijn gaat op zoek naar haar eigen pad, een leven waar ze gelukkig kan zijn met zijn met zichzelf en met de mensen om zich heen.

Deze prachtige serie van Judith Visser raakt mensen met zijn eerlijke manier van vertellen. Het deinst er niet voor terug om ook de moeilijkheden te belichten die mensen met autisme kunnen ervaren.

In het tweede deel volgen we Jasmijn tijdens haar leven als volwassene. Autisme is uiteraard geen kinderziekte waar je uitgroeit. Toch ben ik nog niet veel boeken tegengekomen die dit bespreekbaar maken. Het verhaal van Jasmijn raakte me ontzettend in al haar imperfectie. In Zondagsleven wordt niet alleen Jasmijn haar verhaal verteld, maar wordt ook verteld wat autisme voor druk kan leggen op een liefdesrelatie. Zeker als er geen duidelijke afspraken worden gemaakt. Wat ik zo bewonder aan Jasmijn is dat ze niet bij de pakken blijft neerzitten. Haar kantoorbaan is ontzettend vermoeiend, waardoor ze weinig energie over heeft voor haar vriend. Dus doet ze haar uiterste best om een carrièreswitch tot schrijfster waar te maken. Ze is niet bang om voor zichzelf op te komen.

Deze serie is voor het overgrote deel autobiografisch, over het leven van schrijfster Judith Visser. Dit is waarschijnlijk de grote reden dat het verhaal zo echt en waarheidsgetrouw aanvoelt. Ik geloof er sterk in dat de romans autisme bespreekbaar maken. Het is zeker een aanrader voor mensen die er meer over willen weten. Deze duologie hoort bij de beste boeken die gelezen heb in 2020. Dit wil heel wat zeggen als je weet dat ik er dit jaar meer dan 80 las!