Ik moet dit doen – Maren Stoffels

In Ik moet dit doen maakt de lezer kennis met een aantal jongeren met een dwangstoornis. Een van die jongeren is Simon. Hij moet altijd alles wat hij doet controleren en ontwijkt bewust bepaalde getallen. Hij wordt door zijn ouders twee weken op ‘kamp’ gestuurd om zijn dwang te leren beheersen en uiteindelijk te overwinnen. Daar ontmoet hij Jasmin, de een oncontroleerbare smetvrees heeft. Het beloven twee heftige weken te worden voor de jongeren, maar wanneer bij Simon de stoppen doorslaan en Jasmin plotseling verdwijnt, staat de groep op stelten. Wat heeft Simon gedaan en waar is Jasmin?

Maren Stoffels heeft al heel wat boeken op haar naam staan en haar jeugdthrillers scoren zowel in binnen- als buitenland erg goed. Ik moet dit doen vormt een mooie afwisseling op de drie laatste thrillers die ze schreef.

Het is zo ontzettend belangrijk dat auteurs jongeren met problemen een stem geven binnen de kinder- en jeugdboeken. Binnen deze doelgroep zijn er heel wat kinderen die kampen met een probleem en Maren Stoffels weet ongelooflijk respectvol met één van die problemen om te gaan: een dwangstoornis. Veel lezers zullen een stukje van zichzelf herkennen in de jongeren want iedereen heeft wel eens de neiging om bijvoorbeeld iets dubbel te checken. Alleen gaat het bij deze jongeren een stapje verder en bepaalt de dwang hun leven.

‘Dwang maakt je leven kapot. En niet alleen jouw leven, ook dat van je omgeving.’

 Enerzijds zorgt de groepssfeer ervoor dat de jongeren elkaar aanvaarden en respect voor elkaar hebben omdat ze het probleem dat de ander heeft herkennen. Anderzijds is het voor enkele in de groep moeilijk en reageren ze eerder vijandig omdat ze hun eigen probleem niet zien of willen erkennen. Deze harde realiteit maakt voor hen het leven extra moeilijk omdat ze continu in de knoop liggen met zichzelf en de mensen in hun omgeving.

Het is ongelooflijk hoe ver zo’n dwangstoornis jongeren kan leiden en hoewel we ons misschien niet kunnen voorstellen dat we zelf ooit zo ver zouden gaan, toch merk je dat de personages er zelf totaal geen controle over hebben. De angst die ze ervaren als ze niet kunnen toegeven aan de dwang is voelbaar en knijpt de keel van de lezer meermaals dicht.

Maren Stoffels heeft de thematiek rond dwangstoornissen duidelijk in beeld gebracht en zorgt ervoor dat de lezer als het ware kan ervaren wat een dwangstoornis met iemand doet. Het is angstaanjagend om dag in dag uit overgeleverd te zijn aan die dwang naar bijvoorbeeld controle en hulp is zo belangrijk. Ik ben ervan overtuigd dat dit boek jongeren kan helpen in gesprek te gaan over hun eigen problemen en dat ze elkaar op deze manier beter leren begrijpen. Ik moet dit doen is van grote waarde binnen de kinder- en jeugdboeken!