Without Merit – Colleen Hoover (Lore)

De familie Voss is alles behalve normaal: ze leven in een gerenoveerde kerk. De familie Voss bestaat uit Honor en Merit, een identieke tweeling, hun oudere broer Utah en papa Barnaby. Dan is er nog hun moeder, Vicky. Ze lijdt aan een sociale angst stoornis en woont daarom al twee jaar in hun kelder zonder buiten te komen. Barnaby is nu getrouwd met Victoria, Vicky’s vroegere verpleegster en ze hebben samen een zoon Moby van vier jaar. Merit verzamelt bekers die ze niet gewonnen heeft en geheimen van hun familie die ze wordt gedwongen te verzwijgen. Wanneer ze in een antiekwinkel op zoek is naar een nieuwe beker komt ze Sagan tegen. Sagan is een mooie jongen die weer wat sprankeling aan haar leven geeft tot ze ontdekt dat hij absoluut niet bereikbaar is. Dan sluit ze zichzelf nog meer op in zichzelf en komt ze een geheim te weten dat geen enkele beker zou kunnen goedmaken. Dan is Merit de leugens van haar hele gezin beu en beslist ze dat ze genoeg heeft van de gelukzalige illusie die over haar familie zweeft. Helaas loopt haar plan om te ontsnappen aan al deze leugens niet hoe ze het gepland had en wordt ze gedwongen om de gevolgen onder ogen te komen.

De cover van Without Merit is met reliëf en dit vind ik een geweldig pluspunt. De veiligheidsspelden en de roze draad kan je voelen op de cover. Het boek is niet zwaar en is heel zacht, lekker gezellig om te lezen.

Aan het begin van het boek was ik voor de eerste keer niet van pagina één enthousiast over een boek van Colleen Hoover. Toch gaf ik niet op en bleef verder lezen. Al gauw was ik pagina 60 voorbij en het boek was in volle gang. Een boek heeft even tijd nodig voordat het verhaal helemaal geschetst is. Vanaf dat het verhaal echt begon en de algemene schetsing voorbij was, was ik helemaal fan! Ik heb het boek best snel uitgelezen: het las zeer vlot, ondanks de grote hoofdstukken en dat het in het Engels geschreven is, ben ik door het boek gevolgen.

De personages waren geloofwaardig en wat ik enorm apprecieerde is dat er een nieuw daglicht werd geworpen op verschillende ziektes. De stereotypen werden achterwegen gelaten. De ziektes en personages werden eerlijk beschreven, niets werd verdoezeld. Persoonlijk vind ik dat men in het dagelijkse leven veel te veel verdoezeld. Symptomen worden niet opgemerkt: we zijn allemaal professionals geworden in het omzeilen van diagnoses.

Without Merit is een echte aanrader. Ik zeg dit vaak over Colleen haar boeken, maar bij deze is het ook echt zo. Ik werd zo hard met mijn neus op de feiten gedrukt en zoals Hoover het zo mooi zegt in het boek: niemand is perfect! Iedereen die nu om je heen zit zal altijd wel iets mankeren. Dit kan gaan van een gigantische schoenmaat tot een ernstige beperking, niemand is perfect en we zijn allemaal uniek op onze eigen manier. De wereld zou maar saai zijn moest iedereen hetzelfde zijn.