Wie niet waagt
blogpost,  Recensie

Wie niet waagt – Jeffrey Archer

Wie niet waagt is het eerste deel in een nieuwe reeks van Jeffrey Archer met William Warwick in de hoofdrol. Als zoon van een welgestelde en bekende advocaat wordt van hem verwacht dat hij in de voetsporen van zijn vader zal treden, maar daar zit William niet op te wachten. Al sinds hij klein was, droomt hij van een job bij Scotland Yard. Wanneer die droom ook werkelijkheid wordt, kan hij zijn geluk niet op. Voor hij toetrad als rechercheur studeerde hij ook kunst en die kennis blijkt sneller van pas te komen dan gedacht Op de afdeling kunst- en antiekcriminaliteit wacht namelijk een van de grootste zaken ooit op een oplossing. Kan Warwick voor een doorbraak zorgen?

Wauw! Ik ben enorm verrast door dit boek! Het speelt zich af in Londen en er komen best wel veel personages aan te pas, dus het is een boek dat een zekere inspanning vraagt van zijn lezer. Als je dat kan opbrengen, beloof ik je dat je enorm gaat genieten van dit boek want het is op een meesterlijke manier opgebouwd en uitgewerkt!

Vanaf de eerste pagina raak je als lezer geïntrigeerd door Warwick. Hij is geen typische zoon van een advocaat, maar ook geen typische politieman zoals je ze in vele boeken tegenkomt. Hij is leergierig, heeft respect voor zijn superieuren en heeft geen behoefte aan strijken met de eer. Dat maakt dat je hem respecteert en onmiddellijk met hem mee op avontuur wil gaan. Het verhaal komt rustig op gang, met een uitgebreide intro om het hoofdpersonage te leren kennen, maar van zodra hij bij Scotland Yard terechtkomt, begint het verhaal pas echt. De inleiding is zeker niet overbodig want het zorgt ervoor dat je enkele namen die later terugkomen al beter kan plaatsen en maakt dat de lezer zich de vertelstijl al eigen heeft gemaakt voor de bom barst.

Vanaf dan gaat het snel en wil je enkel maar doorlezen. Warwick wordt opgezadeld met een aantal zaken die hij tussendoor afhandelt, maar het is vooral de grote fraudezaak die zijn interesse wekt en daardoor ook die van de lezer. Hoewel de kleinere zaken zeker ook boeiend zijn om te volgen, zit je stiekem toch te wachten op de grote ontknoping. Dat die er komt, is natuurlijk al snel duidelijk en ik wil er absoluut niets over verklappen want dat zou het leesplezier bederven, maar de manier waarop Archer kan vertrekken vanuit één verhaallijn, die nadien kan opsplitsen in twee lijnen en uiteindelijk toch perfect weer kan laten samenkomen is meesterlijk. De laatste vijftig pagina’s zijn degene waarin Archer echt laat zien wat hij kan: een perfecte beschrijving van een zaak in de rechtbank, inclusief de ondervraging van verdachten en het pleidooi van de advocaten is zo goed op papier gezet dat je bijna het gevoel krijgt dat je het proces live mee bent aan het volgen. Wat kan deze man schrijven!

Wie niet waagt is een ingenieus detectiveverhaal. Het vraagt wat oplettendheid van de lezer om alle personages uit elkaar te houden en hun namen helder te houden, maar voor de geoefende lezer mag dat geen probleem zijn. Wie dat kan, kan genieten van een steengoed en vooral spannend verhaal boordevol sterke personages, onverwachte wendingen en een knap staaltje schrijfwerk van Archer. Hij heeft er alvast een nieuwe fan bij en ik kan niet wachten op een nieuw deel in de reeks!

 

Laat een antwoord achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *