Wat je van bloed weet – Philip Huff (Lisa)

In Wat je van bloed weet volgen we een jongen in zijn pad naar volwassenheid. Hij wordt voor het eerst verliefd op de lagere school. In de plaatselijke hockeyclub ontmoet hij zijn grote liefde Cato de Witte. Ze helpt hem zijn middelbare schoolcarrière door te komen. Hij woont in een groot vrijstaand huis, met zijn schijnbaar boven bemiddeld en gelukkig gezin. De buurt kan echter niet zien of horen hoe het er achter gesloten deuren aan toe gaat. Onze verteller probeert zijn liefde en gevoel van verantwoordelijkheid te verdelen over verschillende belangrijke personen in zijn leven. Naast Cato is er zijn jongere broer Alexander en hun zus Emilie, die hij in bescherming wil nemen.

Philip Huff baseerde het hoofdpersonage op zichzelf in zijn eigen jeugd. Het boek wordt verteld vanuit het je-perspectief. Hierdoor wordt er een zekere afstand gecreëerd tussen het hoofdpersonage en de gebeurtenissen die zich voordoen. Dit beeld wordt nog versterkt doordat hij niet bij naam wordt genoemd. Het kostte hem 14 jaar om dit boek te voltooien.

Het wordt opgedeeld in kleine anekdotes en gebeurtenissen. Soms werden deze afgewisseld met pagina’s in het cursief. Op deze pagina’s krijgen we een kijkje in het hoofd van ons hoofdpersonage. Over hoe dingen hadden kunnen gaan, als hij in een andere familie was terechtgekomen. Dit geeft een hartverscheurend contrast met wat er echt gaande is. Zelf vond ik vooral het eerste en laatste deel van het verhaal boeiend. In het eerste deel woont onze verteller nog thuis en probeert hij zijn jongere broertje Alex in bescherming te nemen.

Philip Huff is niet teruggedeinsd om  de harde realiteit op papier te zetten. We zien een innerlijke worsteling, met langs de ene kant de drang om weg te komen uit een verschrikkelijke situatie en langs de andere kant de drang om anderen in bescherming te nemen. In het laatste deel komt dat gevoel van verantwoordelijkheid en schuld opnieuw naar boven, als blijkt dat hij er niet in geslaagd is om al zijn dierbare in bescherming te nemen.

Wat je van bloed weet is dankzij zijn moeilijk thema misschien geen makkelijk boek om te lezen, maar het is wel belangrijk. Het brengt opgroeien in een gewelddadig gezin eerlijk en soms ook meedogenloos in beeld. Het is open over de gevolgen van opgroeien in dit soort omstandigheden en hoe deze kinderen tot ver in hun volwassenheid kunnen achtervolgen. Het spreekt over integenerationeel trauma en hoe moeilijk het is om de cirkel te doorbreken. Het is duidelijk geschreven door een ervaringsdeskundige over dit thema en ik vind het ontzettend moedig van Philip Huff dat hij zijn verhaal op deze manier op papier heeft kunnen zetten.