Waarom mama vloekt – Gill Sims (Marloes)

Tegenvallend tweede deel

Na Waarom mama drinkt komt Gill Sims met een tweede deel in de reeks mama-boeken: Waarom mama vloekt. Wederom laat Sims zien dat het hebben van kinderen niet altijd een feestje is. Hoofdpersoon Ellen heeft haar beide kinderen inmiddels op de basisschool zitten, en slijt haar dagen met deelnemen in de ouderraad, de strijd aangaan met haar kinderen of haar man, worstelen met een nieuwe baan en talloze andere frustraties. Het drama lijkt compleet.

Net als het eerste boek beslaat Waarom mama vloekt één heel schooljaar. De lezer ontmoet Ellen, haar man Simon en kinderen Jane en Peter aan het begin van de zomervakantie. Oudste dochter Jane gaat straks het laatste jaar van de basisschool in en verzet zich, net zoals haar broertje, hevig tegen Ellens manier van opvoeden. Terwijl Ellen keer op keer de strijd aan moet gaan, lijkt vader Simon meer naar de achtergrond te trekken. Zijn werk gaat voor alles. Het stuit hem dan ook min of meer tegen de borst wanneer Ellen besluit een fulltime baan aan te gaan. De opvoeding zal vanaf nu gedeeld moeten worden en Simon zal zijn taken op zich moeten nemen. Voor Ellen breekt een nieuwe tijd aan: overdag werkt ze bij haar nieuwe werkgever, tussendoor probeert ze activiteiten vanuit de ouderraad te regelen en ook het ballonnetje, genaamd ‘familie’, moet nog in de lucht gehouden worden. Het leven is niet altijd makkelijk.

Net als het eerdere door Sims geschreven deel bevat Waarom mama vloekt talloze passages die iedereen zal herkennen. Van de ruzies tussen moeder en zoon/dochter tot ‘wie gaat er werken en wie past op’, van manipulerende kinderen tot discriminatie op het werk: alles krijgt een eigen plekje. Helaas overschrijdt Sims ook in dit verhaal met enige regelmaat de grens van het ‘realistische’ en zet ze het verhaal kortweg té overdreven neer. Extreem bijzondere en tot stereotyperingen gemaakte familieleden zetten het verhaal op de kop, kinderen reageren clichématig op elke gebeurtenissen en ook de ruzies tussen Ellen en Simon zijn ronduit over de top; meer nog dan in Waarom mama drinkt.

Hoewel het verhaal in de roman vlot verteld wordt en gesprekken of situaties goed tot de verbeelding spreken, overtuigt Waarom mama vloekt simpelweg niet. Het grote probleem lijkt te liggen in het overmatig gebruik van grof taalgebruik: “Als je honderd fucking miljoen pond ‘betaalbaar’ vindt tenminste.” Te pas en te onpas gebruikt Sims woorden als ‘fucking’, ‘jezus’ of ‘verdomme’, waarbij de keuze voor de woorden lang niet altijd gepast of logisch is. Eerlijk is eerlijk, Sims maakt hiermee de titel van het boek waar. Helaas is dat niet voldoende voor een écht goed boek. Vloek met een functie, of vloek niet. En in dit geval is de functie met enige regelmaat ver te zoeken.

Waar het eerste boek inzette op de verhalen van een ‘loedermoeder’ zoomt dit boek in op de verhalen van een ‘verbitterde moeder’. Dat is helaas te merken ook. De lading negativiteit die je als lezer over je heen krijgt, is enorm. Het leven van Ellen lijkt in alles negatief, positieve punten zijn lastig te vinden. Om dit goed te kunnen begrijpen, heb je context nodig. Helaas mist in deze roman de context. Het gedrag en de gedachtegang van Ellen zijn lang niet altijd te verklaren, waardoor ze overkomt als een overdreven negatieve en impulsieve vrouw. Echte sympathie ontwikkelen voor haar is lastig.

Net als Waarom mama drinkt is Waarom mama vloekt een boek dat zich het beste leent voor een leesmoment in de zon, met een wijntje of een glas fris. Lees het met een knipoog, maar verwacht niet te veel diepgang. Wellicht kan Sims je dan verrassen.