Fluisternetwerk – Chandler Baker

‘Terwijl we het fluisteren zat werden, want wat hadden wij nou eigenlijk te verbergen? We hadden verhalen, wij allemaal. Zou het ons duur komen te staan als we onze stem lieten horen? Misschien. Maar misschien zou het hen ook duur komen te staan.’ (p. 422)

Wanneer de directeur van het grote Truviv, Inc. overlijdt, krijgt Ames Garrett hoogstwaarschijnlijk deze vrijgekomen functie. Alleen zijn Sloane, Ardie, Grace en Rosalita daar helemaal niet zo blij mee. Ze zijn er alle vier van overtuigd dat iemand zoals Ames, een man die volgens geruchten vrouwen oneerlijk behandelt en niet vies is van seksuele intimidatie, de functie niet verdient en al helemaal niet als dat betekent dat hij nog meer macht krijgt. De vier vrouwen besluiten dat het genoeg is geweest en dat ongepast gedrag best mag worden aangepakt. Het besluit van Sloane en haar collega’s om zijn gedrag deze keer niet zomaar te laten passeren, ontketent een catastrofe: leugens worden ontmaskerd, geheimen onthuld en bovenal zal iemand het niet overleven…

Chandler Baker begon van uit haar eigen ervaringen op de werkvloer met Fluisternetwerk. Tegen de achtergrond van de huidige gebeurtenissen rond #MeToo is dit boek er eentje dat alle aandacht verdient.

Vanaf de eerste bladzijden raakt de lezer geïntrigeerd door de personages Sloane, Ardie, Grace, Katherine en Rosalita. Ze zijn allemaal enorm verschillend en daardoor op hun eigen manier elk heel interessant. Waar Grace bijvoorbeeld eerder de teruggetrokken, introverte vrouw uit de groep is, is Sloane duidelijk de leider die in elk geval voor zichzelf opkomt. De dynamieken tussen hen zijn boeiend en maken hen echte mensen in plaats van personages op papier.

Baker wisselt het verhaal over de vrouwen af met pv’s, verhoren, dagvaardingen, mails…waardoor de lezer erg veel vragen krijgt over wat er precies is gebeurd, wie er is overleden en waarom. Je begrijpt dat er veel dingen staan te gebeuren en dat de bom op barsten staat, maar je kan er niet precies de vinger op leggen en dat zorgt ervoor dat je absoluut wil doorlezen. Hoewel het boek daardoor in het begin wat chaotisch lijkt (veel personages met onderlinge relaties, vage onderbrekingen die ergens op duiden wat de lezer nog niet weet), weet het toch vanaf de eerste bladzijde te boeien. Het is net dankzij die wanorde dat je als lezer zelfs als je niet aan het lezen bent, bezig bent met het verhaal en de personages.

Fluisternetwerk toont op een realistische manier hoe moeilijk het voor vrouwen kan zijn in een bedrijfswereld vol mannen, wat zij moeten doorstaan om te geraken op een positie die voor een man zelfsprekend is en wat de verregaande gevolgen kunnen zijn van seksuele intimidatie. Baker bouwt het verhaal magistraal op en zorgt op het einde voor een enorme plotwending die je absoluut niet ziet aankomen. Fluisternetwerk is meer dan een doorsnee roman: het is een subtiele thriller die zo dichtbij de werkelijkheid aanleunt, dat het eng wordt. Laat ons als vrouwen elkaar altijd helpen, bij het kleinste probleem dat er is.

‘We hadden er genoeg van om te smeken om geloofd te worden. We waren er klaar mee om te vragen om het voordeel van de twijfel. We vroegen niet om goedkeuring. We waren aan de beurt. Luister.’ (p. 423)