Trammelant op Texel – Lily Frank (Blogtour)

Kitty heeft het helemaal gehad op haar werk. Het samenwerken met de collega’s loopt absoluut niet vlot en ook haar baas is een eikel. Daardoor sukkelt ze in een burn-out en besluit ze er een weekje tussenuit te gaan naar Texel om alles even achter zich te laten. Het probleem is dat ze dit niet heeft durven overleggen met haar baas en tot overmaat van ramp komt ze die ene vervelende collega tegen op Texel, Mees. Ze wil hem absoluut niet zien, aangezien hij aan de basis ligt van haar burn-out én ze bang is dat hij gaat klikken. Maar natuurlijk komt ze hem overal tegen…

Lily Frank schreef eerder o.a. #Ikdatethuis en De roadtrip van je leven en ik genoot van beide boeken! Daarom had ik ook veel zin in een nieuw boek van haar. Dit boek is eigenlijk een bundeling van drie korte novelles die eerder als ebook zijn verschenen. In Trammelant op Texel lees je die verhalen in één boek.

De cover voelde voor mij door de lichte tint geel eerder zomers aan dan herfstachtig, maar tijdens het lezen slaagt Frank erin de typische kenmerken van de herfst naar voren te brengen waardoor je de cover even vergeet. Ze is erg goed in het beschrijven van het landschap, de sfeer en het weer wat maakt dat je een heel goed beeld hebt van waar Kitty precies is, ook als je nog nooit op Texel bent geweest. Toch miste ik een klik met Kitty. Ze komt heel zeurderig over omdat heel vaak wordt herhaald dat ze zich moe en slap voelt, dat ze behoefte heeft aan rust. Natuurlijk probeert Frank die burn-out op deze manier voelbaar te maken voor de lezer, maar ik ergerde me na enkele bladzijden aan de continue herhaling die niets nieuws brengt in het verhaal.

Ook de toevallige ontmoetingen met Mees stapelen zich op. Waar ze in het begin nog spannend en onverwacht zijn, zijn ook deze na verloop van tijd niet meer vernieuwend. Pas naar het einde toe (en enkele ontwikkelingen later) wordt het verhaal terug echt boeiend. Ik denk dat het midden wat inzakt door het feit dat de drie novelles werden gebundeld. Als je ze apart leest, met wat tijd tussen, heb je iets meer nood aan die herhaling, maar in deze bundeling is dat absoluut overbodig en voelt het vooral als opvulling van de bladzijden.

Trammelant op Texel is een leuk boek voor tussendoor, maar ik denk dat ze leuker zijn om te lezen als drie aparte novelles dan als geheel. De overvloed aan herhaling zorgt ervoor dat het verhaal in een bepaalde sleur terechtkomt en de nieuwe ontwikkelingen laten net te lang op zich wachten om het boek echt boeiend te houden. Ik ben wel nog steeds fan van de schrijfstijl van Lily Frank en ben benieuwd naar nieuw werk van haar.