Oprecht voor de raap – Danny Vandenberk
Na Eitjes in de bedpan kruipen we in Oprecht voor de raap opnieuw in het hoofd van Danny. In de stijl die ook het vorige boek kenmerkte, maken we opnieuw kennis met zijn gedachtenkronkels en toespelingen op het dagdagelijkse leven rondom hem. Hij gaat op zijn eigen manier om met zijn angsten, diepgewortelde gedachten en vreemde fascinaties, maar vooral met het leven zoals het komt. Soms leidt hij je op hoffelijke wijze om de tuin, waar hij taalkundige tomaten en woordspelige worteltjes kweekt. Raap al je moed samen en kruip mee in zijn hoofd in Oprecht voor de raap.
Een kijkje in het hoofd van Danny lijkt soms heel chaotisch met alle gedachtekronkels die daar door elkaar heen lopen, maar toch is het heel herkenbaar hoe je hersenen soms een loopje met je nemen zonder dat je daar controle over hebt. Daarnaast kan Danny Vandenberk spelen met taal alsof het kinderspel is, maar we weten allemaal dat dat echt een talent is en totaal niet zo vanzelfsprekend als hij doet uitschijnen. Die vanzelfsprekendheid zorgt er wel voor dat je doorheen de verhalen vliegt en het boek in geen tijd uit hebt.
Het fijnste aan Oprecht voor de raap is dat je het boek kan lezen zoals je wil: van voor naar achteren, van achter naar voor of gewoon willekeurig fragmenten uitkiezend waar je zin in hebt. Lees het ook zeker opnieuw, of sla stukjes over, maar bovenal: geniet want dat is het enige wat er hier echt toe doet. Zonder de lezer onder druk te zetten, zorgt Vandenberk ervoor dat je je eigen gedachten even kunt vergeten en je kan verliezen in die van hem. Sluit de realiteit even buiten en kruip in het hoofd van deze taalkunstenaar.
Vandenberk haalt zelf af en toe aan dat zijn leven met autisme voor bijzondere situaties kan zorgen en dat sommigen hem raar of gek vinden, maar toch is veel van wat hij beschrijft herkenbaar. Dat idee, dat mensen met een label, toch niet zo veel verschillen van anderen, is een mooie boodschap die hier subtiel in de verf wordt gezet, maar er zeker moet zijn. Buiten alle woordgrapjes, seksistische mopjes en verrassende gedachtenkronkels is er in dit boek ook plaats voor emoties en fijngevoeligheid, bijvoorbeeld omtrent zijn liefde voor zijn kinderen of zijn vrouw. Die combinatie maakt van dit boek opnieuw een bijzonder pareltje waar menig lezer van zal genieten.
Oprecht voor de raap is oprecht, eerlijk en opnieuw een voorbeeld van de fijngevoeligheid van onze taal. Het talent van Vandenberk lijkt onuitputtelijk en doet verlangen naar meer!
