blogpost,  Recensie

Mythos – Stephen Fry

Als ex-studente Latijn met een voorliefde voor Griekse en Romeinse mythologie was Mythos een boek om op slag verliefd op te worden. De Griekse mythologie kent tal van prachtige verhalen; van het verklaren van de jaargetijden tot het overdenken van de dood en het hiernamaals, de Grieken hadden voor alles een verklaring die terug te vinden is in beeldende verhalen. Bij het begin van dit boek maken we het ontstaan mee van de aarde, de hemel en alles wat zich daarrond begeeft. Vanaf dan volgen we elke verandering die die aarde doormaakt tot het bevolken van de Olympos door de twaalf Griekse goden. Op dat moment maken we kennis met hun grillen, liefde en wraakzucht en ontdekt de lezer wat deze twaalf bijzondere persoonlijkheden beleefden.

Natuurlijk zijn de Griekse mythen al talloze keren verteld, opnieuw verteld en nog eens neergeschreven, maar nog nooit zoals Fry dit doet. Hij is een meesterverteller en wat ik als lezer het meest aan hem kon appreciëren was zonder twijfel zijn kracht om geen standpunt in te nemen. Hij zoekt geen verklaring achter de verhalen, de namen of de standpunten van de personages. Het is allerminst zijn bedoeling zijn lezer te laten inzien wat goed is en wat slechts. Hij wil enkel de verhalen terugbrengen naar de lezer in deze moderne tijd. En zonder oordeel staat hij klaar als de meest bekwame gids om je overal mee naartoe te nemen.

Voorkennis over de Grieken en hun mythologie is niet nodig om te kunnen genieten van dit boek. Er komen uiteraard heel wat namen aan te pas (de Grieken hadden dan ook de neiging alles een naam te geven), maar veel namen van personages en plaatsen zijn niet noodzakelijk om de rode draad te kunnen volgen. Bovendien bevat het boek vooraan een aantal stambomen die de lezer op weg kunnen helpen.

Ikzelf vond het wel een pluspunt een beetje voorkennis te hebben. Op die manier herlas ik heel wat verhalen die ik ken vanuit mijn studie, maar ook maakte ik kennis met nieuwe halfgoden en personages die voor mij nog onbekend waren. Ik heb hartelijk kunnen lachen dankzij de humor die Fry verwerkt in het verhaal én in zijn voetnoten, die hij gebruikt om de lezer wat meer duiding te geven over bepaalde namen en hoe die verder leven vandaag in onze maatschappij. De lezer kan de voetnoten zonder problemen overslaan indien hij dit wenst, maar voor de lezer die graag wat meer kennis opdoet is een fijne toevoeging van de auteur.

De enige conclusie die bij deze bundel hoort, is dat Fry op een meesterlijke wijze de Griekse mythen terug tot leven wekt, daar een dosis humor aan toevoegt en op die manier verhalen creëert die veel lezers zullen boeien, met én zonder voorkennis. De verhalen uit de Griekse mythologie zijn voor iedereen toegankelijk en zeker boeiend genoeg om enkele uren leesplezier te garanderen.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *