blogpost,  Recensie

Maan – Lucinda Riley (Valérie)

Taygete D’Aplièse, oftewel Tiggy, werkt in een opvangcentrum voor wilde dieren in de Schotse Hooglanden. Als haar baas en goede vriendin Margaret – geveld door reuma – niet meer in staat is om het opvangcentrum te runnen, neemt Tiggy een baan aan op het landgoed Kinnaird. Aanvankelijk heeft ze er buiten het verzorgen van de wilde katten weinig werk maar daar komt echter snel genoeg verandering in als ze kennis maakt met de kleurrijke bewoners van Kinnaird.

Eén van hen is Chilly, een oude zigeuner waarmee Tiggy meteen een connectie voelt en die in haar de geadopteerde kleindochter van zijn nichtje herkent. Hij noemt haar hotchiwitchi (egel) en neemt haar mee op een spirituele reis in de tijd naar het Granada van 1912. Daar werd in een klein dorpje genaamd Sacromonte, te midden van een grote familie van gitano’s, haar grootmoeder Lucía geboren. Lucía Albaycín was amper zes jaar toen haar uitzonderlijke danstalent ontdekt werd en ze samen met haar vader naar Barcelona reisde om er een beroemde flamencodanseres te worden.

Als Chilly Tiggy eveneens vertelt dat ze weldra thuis zal komen, weet ze intuïtief dat hij gelijk zal krijgen, ook al heeft ze tot dan toe geen enkele reden om Kinnaird te verlaten.
Maar Laird Charlie Kinnaird is verwikkeld in een erfeniskwestie die financiële problemen met zich meebrengt waardoor de toekomst van het landgoed onzeker wordt. Miljardair Zed Eszu die zijn oog op Tiggy heeft laten vallen, komt zich ermee bemoeien en probeert haar op allerlei manieren voor zich te winnen. Als Tiggy samen met haar huisgenoot en wildbeheerder Cal alles op alles moet zetten om een zeldzaam wit hert te beschermen tegen stropers, komt alles in een stroomversnelling terecht. Een ingrijpende gebeurtenis leidt er dan ook toe dat Tiggy inderdaad noodgedwongen Kinnaird verlaat en in de straten van Sacromonte op zoek gaat naar haar roots. Na een warm welkom wordt ze ingewijd in de eeuwenoude gitano-tradities die haar hart sneller doen kloppen en het tegelijkertijd tot bedaren kunnen brengen. Tiggy voelt zich meer dan ooit verbonden met de aarde en het universum, maar als het heden haar inhaalt, duiken er een paar onverwachte hindernissen op.

Maan is het vijfde boek in de bestsellerreeks De zeven zussen van Lucinda Riley. Net als de vorige boeken is het er weer eentje om heerlijk bij weg te dromen! Zoals altijd wordt het verhaal verteld vanuit het perspectief van één zus. In dit verhaal volgen we Tiggy van de koude Schotse Hooglanden naar het aangenaam warme Sacromonte in Granada.

We maken er kennis met de gitano-cultuur waar armoede en rassendiscriminatie diepe sporen nalieten. Er bestaan nu nog steeds heel wat vooroordelen tegenover zigeuners en dat is jammer want ik denk dat ze ons met hun kennis en gaven heel wat zouden kunnen bijbrengen.

De titel Maan heeft allerlei betekenissen. Beschrijvingen van de maan aan de nachtelijke hemel wijzen meestal op mysterieuze gebeurtenissen. Verder verwijst ze in de gitano-cultuur en in verschillende andere culturen naar het vrouwelijke, naar de moedergodin.
Op de avond van de ‘ingrijpende gebeurtenis’ die hierboven beschreven werd, was het wassende maan. De wassende maan beschrijft de periode vanaf de derde dag na nieuwe maan tot de drie dagen voor volle maan. Het is een periode van opnemen, opladen, uitrusten, opbouwen en versterken…

Verder wordt door Angelina ook de term ‘stormmaan’ gebruikt. Dat is de volle maan in februari waarbij het weer nog stormachtig en grillig is en waarbij de winter verjaagd wordt. Ze vormt de aanloop naar de lente en kondigt een nieuw begin aan.
Tiggy is de spirituele zus van de zusjes D’Aplièse. Ze bezit de gave om gebeurtenissen aan te voelen en ze leert als medicijnvrouw om contact te leggen met haar innerlijke stem en met de ‘Anderwereld’. Of je nu wel of niet open staat voor spiritualiteit, helderziendheid en andere gaven, Lucinda Riley brengt het op zo’n ongedwongen manier over dat je het bijna zonder erover te piekeren accepteert. Daarbij zorgt het niet alleen voor nieuwe inzichten in het leven van Tiggy maar ook het mysterie rond Pa Salt wordt alsmaar groter. Is hij wel echt dood? Wat heeft Zed Eszu met de zussen D’Aplièse te maken en welke geheimen verbergt Atlantis nog meer?

Voorlopig zijn er nog steeds veel meer vragen dan antwoorden maar dat maakt dat ik alweer reikhalzend uitkijk naar het vervolg!
Zon, het verhaal van de jongste zus, Electra, verschijnt in de winter.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *