Liefdestips aan mezelf – Sylvia Van Driessche
‘Ik heb ‘flirttips’ ingetikt op mijn computer. Ik heb gemerkt dat ik er geen bal van snap, van de liefde, en dat ik professionele hulp nodig heb. Ik ga gewoon opzoeken hoe ik me moet gedragen en ga alle tips uittesten op Max. Iedereen weet dat je alles, zelfs wetenschappelijk onderbouwde psychologische hulp, kan vinden op internet. Nu ja, niet dat ik alles geloof wat ik lees.’
Olivia Jacobs is 17 jaar wanneer haar moeder wordt opgenomen in een psychiatrische instelling en ze noodgedwongen verhuist naar de villa van haar vader. Nu ja villa… Voor haar is het meer een extreem grote gevangenis waar zij de allerkleinste kamer in krijgt. Haar vader definieert ze als ‘een beroemdheid die ik niet ken en waar ik dus ook geen fan van ben’. Dat in combinatie met haar stiefmoeder en Instagramverslaafde stiefzus Lily-Rose, maken haar leven tot een hel. Intussen schrijft Olivia in haar dagboek alles over haar versierpogingen op Max, haar Grote Liefde. Maar omdat het eigenlijk niet zo vlot loopt, roept ze de hulp in van haar beste vriendin en flirtkoningin Billy. Daardoor komen Olivia’s twee werelden, de wereld van haar familie die ze probeert te negeren en de wereld van de liefde die ze sinds kort bestudeerd, dichter bij elkaar dan ooit…
Ik keek heel erg uit naar dit verhaal. Een goede portie drama, een verhaal in dagboekstijl en lekker veel romantiek, daar kan ik best van genieten! De cover prikkelde mijn nieuwsgierigheid enorm omdat het dagboekconcept heel visueel naar voren komt en ook na het lezen ben ik van mening dat dit boek zijn perfect match-cover heeft gevonden.
Bij het lezen van de eerste hoofdstukken was ik iets minder enthousiast. Het dramagehalte is enorm hoog waardoor ik in eerste instantie nogal moeilijk in het verhaal kwam. Ik was ook niet helemaal voorbereid op deze overrompeling. Maar eenmaal je als lezer durft mee te gaan met de toch zeer herkenbare emoties van een tiener en alle drama kan accepteren, ga je zeker en vast genieten.
De herkenbare, en vooral gênante momenten, in combinatie met een gezonde en realistische dosis humor zorgden ervoor dat ik steeds sneller door het verhaal las. De hoofdstukken vlogen erdoor en ik genoot met volle teugen van Olivia en haar stunteligheid. Aan het eind van het boek had ik enorm veel spijt dat het boek uitwas. Vooral het afscheid nemen van Olivia viel mij best zwaar. Ze werd gedurende het verhaal een heel goede vriendin en ik herkende op veel momenten mezelf en mijn vriendinnen tijdens hun puberjaren en eerste liefdes. Ze is heerlijk eerlijk, maar toch op de juiste momenten verlegen en onzeker. Ze is een personage van vlees en bloed dat me altijd ergens zal bijblijven. De liefdestips vond ik geweldig en vaak best goed gevonden!
Liefdestips aan mezelf is een feelgood om met volle teugen van te genieten: oprecht, geweldig grappig en pijnlijk herkenbaar. Olivia en haar tips zullen me nog een hele tijd achtervolgen. Hoewel er in het begin naar mijn gevoel net iets te veel drama ingeslopen is, kon ik daar achteraf stiekem toch erg van genieten en sloeg ik met een grote glimlach op mijn gezicht dit dagboek toe.