Knetterverliefd – Vannessa Thuyns
Caro besluit haar hele leven om te gooien wanneer ze wordt gedumpt door haar egoïstische vriend. Ze verruilt het hippe Amsterdam voor een boerendorpje en is ervan overtuigd dat ze daar eindelijk de rust zal vinden die ze nodig heeft om alles op een rijtje te zetten. Haar vriendinnen verklaren haar voor gek, want wie ruilt er nu een hip huis in Amsterdam voor een bouwvallig tuinhuis op het platteland?
Al snel blijkt dat Caro’s nieuwe woonplek helemaal niet zo doorsnee is als het lijkt. Ze zit opgescheept met een dorpsgek, een knappe huisbaas, een aantrekkelijke dokter, vreselijke buren, haar wraakzuchtige ex en een criminele bende die het dorp teistert. Hoe krijgt Caro ooit haar leven op orde in deze puinhoop?
Knetterverliefd heeft op het eerste zicht alles om een goede chicklit te zijn: een heerlijke cover om bij weg te dromen, een plot om van te genieten (inclusief knappe mannen en herkenbare beste vriendinnen) en een alledaagse setting om het verhaal herkenbaar te maken. De eerste helft van het boek bevestigt op alle gebieden dit fijne gevoel. Caro is een herkenbaar hoofdpersonage, die met haar 29 jaar twijfelt aan haar leven tot hiertoe en besluit de tijd te nemen om alles op een rijtje te zetten. Daar hoort natuurlijk het advies van haar beste vriendinnen bij. Hoewel ze ietwat cliché worden neergezet, kan de lezer toch genieten van het groepje omdat ze alle drie sterk van elkaar verschillen. Het enige wat een beetje mist in de eerste helft van het boek is het zomergevoel van de cover. Het verhaal speelt zich namelijk af tijdens de herfst en iets later rond Kerst.
Helaas slaagt het tweede deel van het boek er niet in deze vibe vast te houden. De auteur gebruikt heel wat verhaallijnen om het verhaal boeiend te houden, maar meer dan de helft ervan wordt niet afgewerkt of draagt uiteindelijk niet bij tot het totaalplaatje. Dat is op zich erg jammer want je vraagt je als lezer uiteraard af wat al die dingen op het eind met elkaar te maken hebben, maar dat antwoord is ergens best teleurstellend: niets. Heel veel problemen worden op enkele pagina’s zomaar opgelost om later nergens meer tevoorschijn te komen. Ze verdwijnen gewoon. Zo worden er ook enorme tijdsprongen gemaakt waarbij de tijd tussenin gewoon wordt overgeslagen alsof er niets gebeurt.
Helaas gaat het zomerse gevoel van de cover deels verloren en kan de tweede helft van het boek het fijne gevoel van het andere deel niet vasthouden. Gelukkig maakt het eerste deel van het verhaal veel goed, maar er zijn te veel losse eindjes die blijven rondslingeren.