Dans met mij – Jojo Moyes (Valérie)

Als advocate Natasha op een avond een supermarkt in een Londense achterstandswijk induikt nadat haar ex-man Mac plots weer opgedoken is, kan ze in de verste verte niet vermoeden welke impact dit op haar leven zal hebben. Ze ontmoet er de veertienjarige Sarah Lachapelle die in een benarde situatie verzeild geraakt is. Sarahs enige familie, haar opa, ligt in het ziekenhuis en hierdoor is ze op zichzelf aangewezen. Het meisje wordt van het ene naar het andere opvanggezin verhuist omdat ze constant spijbelt en de afspraken niet naleeft. Zo komt ze uiteindelijk terug bij Natasha en Mac terecht. Aanvankelijk hebben zij er ook de grootste moeite mee om Sarah te doorgronden, maar op een dag ontdekt Mac Sarahs goed bewaarde geheim. Het meisje reist bijna dagelijks met het openbaar vervoer naar een kleine manage onder een spoorwegboom om haar paard Boo te verzorgen en te trainen. Sarahs opa was ooit een ‘écuyers’ bij Le Cadre Noir, een zeer exclusieve Franse rijschool, maar hij gaf zijn droom op voor de liefde en volgde zijn vrouw naar Engeland. Jaren later leert hij zijn kleindochter de kunst van de dressuur in de hoop haar een betere toekomst te kunnen geven en om zijn eigen droom in haar verder te zien leven.
Hij hanteert een ijzeren discipline en leert Sarah hoe ze met haast onzichtbare bewegingen commando’s moet geven en communiceren met Boo. De band tussen paard en ruiter moet zo sterk zijn dat ze elkaar blindelings aanvoelen en vertrouwen. Alleen zo kan ze Boo de ingewikkelde bewegingen uit de dressuur aanleren. Alleen zo kan ze met hem dansen.
Maar een paard onderhouden is duur en als de manege overgenomen wordt door een malafide straatracer, komt alles pas echt op losse schroeven te staan. De problemen stapelen zich op en uiteindelijk ziet Sarah nog maar één uitweg en die gaat niet bepaald over rozen…

Dans met mij is op allerlei vlakken een aangrijpende roman. Jojo Moyes toont ons de rauwe realiteit en de nog steeds aanwezige beperkingen in de jeugd- en pleegzorg. Het gebrek aan opvangplaatsen en pleeggezinnen en het feit dat deze kwetsbare kinderen vaak van het ene naar het andere gezin gestuurd worden, kan niet anders dan sporen nalaten. Maar af en toe zijn er advocaten jeugdrecht zoals Natasha die zich, ondanks het feit dat ze zich niet emotioneel betrokken mogen voelen bij hun cliënten, toch het lot van deze kinderen aantrekken, en maar goed ook.

Moyes is een kei in het zich inleven in de gevoelens van de personages. We beleven het verdriet, de onmacht en wanhoop van Sarah, die heel wat ‘foute’ beslissingen neemt. Maar dat is nu eenmaal exact hoe een puber die het vertrouwen in volwassenen kwijt geraakt is, reageert en handelt. Ook haar eindeloze doorzettingsvermogen en moed om ondanks alle tegenslagen steeds weer recht te krabbelen en door te blijven gaan, mogen niet geminimaliseerd worden en kunnen als voorbeeld dienen voor menig jongvolwassene.

En dan zijn er Natasha en Mac, die achtervolgd en ingehaald worden door hun verleden. Eén of meerdere miskramen verwerken, ligt vaak aan de basis van een relatiebreuk omdat één van beiden zich afsluit voor de ander of omdat ze zich onbegrepen voelen. Als je je onbegrepen voelt dan zoek je steun bij iemand die je wel begrijpt en zo leidt het één tot het ander…
Hun gedeelde verantwoordelijkheid als pleegouders dwingt hen niet alleen om samen te werken maar toont dat volwassenen ook niet altijd de juiste beslissingen nemen, waardoor zij ook nog dingen van tieners zoals Sarah kunnen leren.

Le Cadre Noir, de Franse eliterijschool voor hogeschooldressuur, bevindt zich effectief in Saumur. Je kan er de stallen bezoeken of naar een demonstratie gaan kijken (le carrousel) waarbij de beschreven elementen uit het boek (vb.: Piaffe) aan bod komen.

Dans met mij is een verhaal dat tegelijk hartverwarmend en hartverscheurend is. Pijnlijk eerlijk, vervuld van hoop en hunkerend naar vertrouwen.