Kansloos – Mel Wallis de Vries (Marloes)

Kansloos of Kansrijk?

Nog steeds verschijnen er elk jaar boeken van de hand van Mel Wallis de Vries. In 2021 kwam Kansloos uit; een thriller waarin het interessante onderwerp The Third Wave besproken wordt. Het biedt een interessante kijk op een mogelijk heel nieuw onderwerp.

Kansloos gaat over een groepje jongeren dat een paar dagen zal verblijven in een natuurhuisje in een afgelegen stuk bos. Je kruipt in de huid van hoofdpersoon Anne en gaat samen met haar beste vriendin, Maxime, naar het huisje. Daar ontmoeten de twee meiden Maximes eerdere vriendin Lizzy, en de twee jongens Sami en Daniël. Het beloven gezellige dagen te worden, waarbij de jongeren even helemaal los kunnen gaan, zonder hun ouders. Helaas verandert de sfeer wanneer de jongeren via sociale media allemaal hetzelfde bericht krijgen. Ze worden in de gaten gehouden en mogen het huisje niet verlaten. De elektriciteit valt weg en langzaam raakt het eten op. Van gezelligheid is helaas geen sprake meer.

De inmiddels welbekende verhaalstructuur van Wallis de Vries is ook in dit boek te vinden. Traditiegetrouw laat ze een mysterieus personage – veelal de dader – aan het woord en laat ze de lezer meekijken met een van de mogelijke toekomstige slachtoffers. Tot zover niets speciaals en niets interessants. Toch blijkt het perspectief vanuit de mysterieuze spreker boeiend. Hij of zij maakt zijn gedachtegang duidelijk en stelt de lezer gruwelijke vragen die in je hoofd blijven hangen. Soms gaat Wallis de Vries daarbij té ver, ‘Je scheert de hoofdhuid kaal en maakt daarna met een scalpel een huidincisie waardoor de schedel wordt blootgelegd.’, maar vaak ook weet ze met slechts voor het oor simpele vragen de lezer te schokken: ‘Stel je nu eens voor dat jij de spin bent.’

Ook andersoortige hoofdstukken in het boek boeien: de video-opnames van de jongeren in het huis. Als lezer heb je nog geen idee welke kant het opgaat, maar juist deze fragmenten zijn interessant. Ze zaaien verwarring, roepen vragen op en zorgen ervoor dat je zelf op onderzoek uit gaat.

Helaas bevat ook dit boek van Wallis de Vries diverse algemeenheden die in bijna al haar boeken terug te vinden zijn. Het afgelegen hutje doet denken aan het vakantiehuisje uit een eerder boek en de lege telefoons vormen een welbekend spanningsmiddel. Ook de relaties die de jongeren onderling of met hun ouders hebben zijn welbekend en de problematiek van de jongeren biedt weinig nieuws onder de zon.

Het verhaal moet het echt hebben van de thematiek en die is zeer zeker interessant. Wallis de Vries gebruikt een experiment als basis en ‘speelt’ het min of meer na in het boek, waarbij ze diverse thrillerelementen gebruikt. Het lijkt te werken. Lange tijd heb je als lezer niet echt een idee in welke hoek je daders moet zoeken en tast je al even erg in het duister als het gaat om de afloop van het verhaal. Dat maakt het boek zeker aantrekkelijk.

Vraagteken voor mij blijft wel of dit boek, qua thematiek alsmede qua sommige passages, geschikt is voor de over het algemeen toch wel jeugdige lezer van Wallis de Vries’ haar boeken. Qua schrijfstijl en (expliciete) spanningsverhogende elementen zou het zeker geschikt zijn, maar qua thematiek en sommige passages vraag ik het me af. Wellicht moet de lezersgroep daar nét iets ouder voor zijn.