How to be a woman? – Caitlin Moran

We zijn ondertussen 2020 en vrouwen hebben het nog nooit zo goed gehad als vandaag: we hebben voorbehoedsmiddelen, mogen stemmen en worden niet meer als heksen verbrand. En toch zijn er nog steeds onderwerpen die taboe zijn of vragen doen ontstaan: waarom dragen we hakken als ze zoveel pijn doen? Waarom blijft er zo’n taboe rusten op menstruatie? Wat met onze borsten, vagina en gewicht? Om nog maar niet te spreken over ontharen van onze benen, oksels, bovenlip, wenkbrauwen… Caitlin Moran neemt de lezer mee doorhaan haar zoektocht naar wat het betekent om een vrouw te zijn en welke problemen daarbij komen kijken.

‘Op een bepaald moment moet je – gehavend en afgepeigerd – accepteren dat je een vrouw zult moeten worden – dat je een vrouw bent – of je gaat dood. Dat is het keiharde kerngegeven van de puberteit – het is vaak een lange, pijnlijke uitputtingsslag.’

Caitlin Moran beschrijft in dit boek haar eigen zoektocht naar zichzelf als jonge vrouw, met alle ups en downs die daarbij komen kijken. Ze heeft het onder andere over abortus, menstruatie, porno, borsten, gewicht, seksisme, trouwen, zwangerschap en kinderen krijgen. Per hoofdstuk bespreekt ze een nieuw onderwerp, vanuit haar eigen ervaring. Dat maakt het boek erg realistisch en herkenbaar voor vrouwen.

‘Wat is feminisme? Simpelweg de overtuiging dat vrouwen net zo vrij zouden moeten zijn als mannen, hoe gestoord, dom, verdwaald, slecht gekleed, dik, terugkrabbend, lui en zelfgenoegzaam ze ook mogen zijn.’

Hoewel Moran misschien net iets te luid roept tijdens haar verhaal en een hoog dramagehalte hanteert, zorgt dat vooral voor de nodige humor en luchtige ondertoon in plaats van de lezer te irriteren. Ze blijft down to earth en eerlijk, waardoor je het gevoel hebt dat ze je een troostende knuffel en een knipoog geeft. Alsof je in een geheim verbond zit met alle sterke vrouwen om je heen.

‘Vrouwen krijgen constant de vraag wanneer ze aan kinderen gaan beginnen. Die vraag hoor je als vrouw vaker dan ‘Kan ik iets voor u doen, mevrouw?’ als je alleen maar een winkel in bent gegaan om even rustig mobiel te kunnen bellen, of de vraag ‘Kun je de pony niet wegsteken? Je hebt zo’n mooi gezichtje’, van je oma. Om de een of andere reden wil de wereld per se weten wanneer je als vrouw aan kinderen begint. Men wil graag dat je er heel duidelijk en open over bent.’

Hoewel ik nog niet alle fases die Moran beschrijft al herken of heb meegemaakt, kan ik me zo goed inbeelden hoe het voor vrouwen die dit wel meemaken moet voelen. Dit boek is echt niet enkel voor vrouwen, maar ook voor mannen die willen begrijpen hoe ze met vrouwen moeten omgaan en wat er zich in onze hoofden afspeelt.

Met de nodige humor, af en toe wat luid geroep, maar vooral de eerlijkheid en openheid brengt de auteur een broodnodige boodschap. Moran schreef een krachtig boek dat verplichte lectuur zou moeten zijn!