
Hoe vermoord je een man (op tien manieren)? – Eve Kellman

Vertrouw je je date niet? Laat die creep in de bar je niet met rust? Ben je bang dat je naar huis gevolgd wordt? App M.
Ongeveer een jaar geleden was ik er klaar mee. Er zijn te veel mannen die zich misdragen, en te veel vrouwen die daar het slachtoffer van worden. Ik besloot een soort taxiservice te beginnen waar je een berichtje naartoe kunt sturen als je je ’s avonds onveilig voelt: App M.
Inmiddels ben ik daar zo druk mee dat de rest van mijn leven er een beetje onder lijdt. Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij dat ik zoveel vrouwen kan helpen, maar het is ook frustrerend. Want de mannen doen het de volgende avond gewoon weer, en de volgende, en de volgende…
En nu heb ik net een van die mannen vermoord. Per ongeluk natuurlijk, maar het heeft me wel aan het denken gezet. Want er zijn verschillende manieren om slechte mannen te stoppen…
De titel alleen al trekt meteen de aandacht, en wie fan is van boeken als Huwelijksadvies van een seriemoordenaar, Hoe vermoord ik mijn familie of Mannen vermoorden en ermee wegkomen, weet ongeveer wat te verwachten: een flinke portie zwarte humor met een scherp randje. Toch weet Eve Kellman met Hoe vermoord je een man (op tien manieren)? een originele en maatschappijkritische draai te geven aan dit subgenre.
Het boek volgt een vrouw die wraak wil nemen op mannen die zich misdragen – en ja, dat loopt behoorlijk uit de hand. Soms is het allemaal wat over the top, maar het is tegelijk ook goed uitgewerkt en bij momenten verrassend grappig. Wat dit verhaal echt sterk maakt, is de onderliggende boodschap. Er zit een duidelijke kritiek in op hoe vrouwen in het uitgaansleven vaak te maken krijgen met ongewenste intimiteiten. Die maatschappelijke laag geeft het boek net dat tikkeltje extra.
De hoofdpersoon is fascinerend en de innerlijke monologen geven veel inkijk in haar gedachtewereld, al hadden sommige stukken wat strakker gemogen. Toch blijf je geboeid lezen. Het verhaal houdt je vast, met een mix van humor, spanning en die typische duistere ondertoon.
Een aanrader voor wie houdt van een boek dat net even anders durft te zijn, en een leuke aanvulling in het rijtje van deze zwarte-komedie-thrillers!

