Het rode adresboek – Sofia Lundberg

Doris is bijna honderd en woont in haar eentje in haar kleine appartement in Zweden. Ze heeft nauwelijks contact met de buitenwereld en is eenzaam. Al haar vrienden zijn gestorven en doorgestreept in haar rode adresboek. De enige persoon die nog in leven is, is Jenny, haar nichtje. Terwijl Doris door haar adressenboekje bladert, besluit ze al haar herinneringen neer te schrijven om later aan Jenny te geven. Ze wil alle verhalen die deel uitmaken van haar leven niet meenemen in haar graf. Haar boeiende en bewogen leven bracht haar in de jaren twintig naar Stockholm, naar Parijs in de jaren dertig, naar New York vlak voor de oorlog en via Engeland opnieuw naar Stockholm. En er is één constante die overal met haar mee is gereisd: de liefde.

Soms heb je van die boeken die je absoluut wil lezen, maar die je, eenmaal je ze hebt, toch een hele tijd links laat liggen. Misschien omdat je er niet het juiste humeur voor hebt of omdat je bang bent teleurgesteld te worden door het verhaal. In dit geval kan ik alleen maar zeggen dat ik enorm veel spijt heb dat ik dit boek niet eerder heb gelezen want het had me vanaf de eerste pagina in zijn greep en heeft me niet meer losgelaten. Als fan van het eerste uur van De zeven zussen durf ik zelfs zeggen dat de fans van die reeks zonder twijfel van dit boek zullen genieten.

Lundberg zet vanaf de eerste pagina een fantastisch hoofdpersonage weer: de lieve, oude Doris. Door het verlies van al haar vrienden, ze is namelijk al bijna honderd en veel van haar kennissen hebben die leeftijd nooit gehaald, en haar toenemende ouderdom kijkt ze op een ietwat cynische manier naar het leven om haar heen. Maar als lezer creëer je enkel maar begrip voor deze sterke vrouw. Zeker wanneer je meer over haar boeiende, maar heftige leven te weten komt.

De auteur speelt met het perspectief door de bijna honderdjarige Doris in haar schrijfsels terug te laten blikken naar het leven in haar jeugd en zorgt op die manier continu voor een boeiende verhaallijn. In het heden maken we ook kennis met haar nichtje Jenny, die op haar beurt de schrijfsels van Doris vindt en begint te lezen. Jenny neemt de lezer mee en laat ook jou genieten van de verhalen.

Niet enkel de verhalen uit de jeugd van Doris, maar ook de manier waarop Doris in het leven staat en naar de relaties met de mensen van vroeger en nu kijkt, zullen je warm toelachen. Daarbovenop zullen ze je laten stilstaan bij hoe jij zelf in het leven en je relaties staat en dat is enkel leerrijk, zonder dat je als lezers op je vingers wordt getikt.

Een beetje sentimenteel sloeg ik het boek dicht. Het rode adresboek is een zowel hartverscheurend als hartverwarmend verhaal dat ik gedurende mijn leven zeker nog enkele keren opnieuw wil lezen; om te genieten van Doris, haar leven en de mooie woorden die ze gebruikt om tot de verbeelding van de lezer te spreken.