Friends, lovers en het grote, verschrikkelijke Ding – Matthew Perry

Als grote fan van de sitcom Friends was ik erg benieuwd naar dit boek van en over Matthew Perry. Door de jaren heen verschenen er al tal van verhalen over de verslaving van Perry en bij het bekijken van de serie zie je ook grote verschillen tussen de seizoenen, voornamelijk aan zijn gewicht (wat te wijten is aan zijn verslaving).

In dit boek vertelt hij heel open en eerlijk over zijn jeugd, zijn doorbraak als acteur en natuurlijk geeft hij ook een inkijk in zijn leven als tv-ster bij Friends. Al in zijn jonge jaren is duidelijk dat de gezinssituatie waarin Perry opgroeit voor een groot deel mee aan de basis ligt van het probleem. Het verlangen naar erkenning en de leegt die hij binnenin voelt, heeft hij nooit kunnen opvullen, zelfs niet met zijn allergrootste droom om ooit beroemd te worden (wat hem natuurlijk is gelukt). Daarnaast verwijst hij in zijn boek regelmatig naar grote sterren met wie hij heeft samengewerkt.

Friends, lovers en het grote, verschrikkelijke Ding begint regelrecht met grote ellende en met Pijn, met een hoofdletter P. Perry vertelt over een van de zwaarste momenten in zijn leven, waar zijn leven ook aan een zijden draadje hing, en dat zorgt meteen voor een zwaarmoedige sfeer. Ik vind het oprecht gedurfd en bewonderenswaardig dat Perry zo eerlijk is over wat hij allemaal heeft meegemaakt in dit boek, maar de nadruk ligt enorm sterk op al het negatieve en dat maakt van dit boek toch zware kost. Daarnaast vertelt hij zijn verhaal niet chronologisch, wat maakt dat hij regelmatig sprongetjes vooruit en weer terug maakt om bepaalde gebeurtenissen te beschrijven. Hierdoor wordt het voor de lezer af en toe moeilijk te volgen.

De grootste thema’s die aan bod komen zijn drugs (medicijnen), alcohol en vrouwen en het zijn alle drie onderwerpen die deel zijn van Perry’s verslaving. Door het niet-chronologische vertellen en het feit dat hij regelmatig van verslaving naar afkicken en weer terug naar verslaving gaat (zowel in het boek als in zijn leven), voelt een deel van het verhaal aan als een grote herhaling van het voorgaande. Dezelfde gebeurtenissen worden steeds opnieuw besproken, het enige wat verandert zijn de betrokkenen of de leeftijd van Perry.

Wat ik wel enorm bewonder aan Perry is zijn gevoel voor realiteit. Hij is een wereldster en maakt dat ook niet kleiner dan het is. Hij is niet overdreven of gemaakt bescheiden door te zeggen: ‘Dit had ik nooit verwacht’. Integendeel, hij heeft er alles aan gedaan om als acteur bekend te worden en het lijkt me niet meer dan eerlijk om daar voor uit te komen. Geen gemaakte zinnen, maar een rauwe eerlijkheid, ook dat is Matthew Perry.

Hoewel ik veel meer had verwacht van het boek en vooral het inkijkje binnen Friends zeer beperkt vond, twijfel ik niet aan de echtheid van het verhaal. Het boek eindigt waar het verhaal ook begon waardoor Perry op een mooie metaforische manier de cirkel rondmaakt van leven van verslaving naar hervallen, en ook van het boek. Zware kost, maar daarom niet minder boeiend om te lezen.