Fatale keuzes – Nina Verheij

Emily is in de wolken wanneer ze haar stage mag doen bij de politie en zo in de voetsporen treedt van haar overleden vader. Haar van nature ontwikkelde nieuwsgierig speelt haar wel parten wanneer haar huisgenote Lisa na twintig jaar het contactverbod met haar vader zelf wil verbreken. Emily duikt in het archief en komt gevoelige informatie tegen waaruit blijkt dat Lisa’s vader een gewelddadig man is. Na een dramatische gebeurtenis worden haar collega’s op de zaak gezet, terwijl Emily oude dossiers verder uitpluist en probeert een lang verborgen waarheid aan het licht te brengen…

Nina Verheij debuteert bij Hamley Books met een boeiende politiethriller die aantoont dat iedereen meer dan één kant heeft. Wat als je die kant niet kent? Of wat als je die leert kennen? Kan je dan nog terug? Dat is de vraag die hoofdpersonage Emily zich meermaals stelt in het boek. Enerzijds in haar relatie met Math, die toch niet zo geweldig lijkt te zijn als ze dacht. Daarnaast ook in de relatie met haar huisgenote Lisa, die sinds een bepaald voorval toch nooit meer wordt zoals vroeger. En natuurlijk is er dan nog Lucas, Lisa’s vriendje.

Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende tijdsperiodes, die steeds met dag, maand en jaar bovenaan worden weergegeven. Zeker in het begin is het voor de lezer hierdoor lastig om direct mee te zijn met het verhaal omdat er zoveel informatie op je afkomt, die je op dat moment nog niet kan plaatsen en moeilijk uit elkaar kan houden. Dat komt deels omdat je nog bezig bent kennis te maken met de personages en deels doordat een klein verschil in datum in het boek een groot verschil kan maken.

Daarnaast heeft Verheij ook veel tijd nodig om vaart in het verhaal te krijgen. Ze neemt ruim haar tijd om gebeurtenissen en relaties te omschrijven en vergeet daardoor, vooral in de eerste helft van het verhaal, de actie. De tweede helft van het boek maakt wat dat betreft veel goed. De spanning ontwikkelt zich en gebeurtenissen naderen hun climax. Ook zorgt ze voor een einde dat menig lezer  niet verwacht en waarbij alle puzzelstukjes op hun plek vallen. Heerlijk om te zien dat de complexe puzzel op het einde toch zo mooi wordt gelegd.

Verheij overtuigt de eerste helft van het boek steeds net niet door beschrijvingen en de grote afwezigheid van actie en spannende gebeurtenissen. Daarnaast blijven de tijdssprongen een drempel voor de lezer. Gelukkig herpakt ze zich in het tweede deel, komen de personages beter naar voor en sluit ze af met een fantastische climax waardoor het boek toch voor enkele uren leesplezier heeft gezorgd.