De stille kamer
blogpost,  Recensie

De stille kamer – Nadine Matheson

Inspecteur Anjelica Henley krijgt samen met haar team een nieuw onderzoek voorgeschoteld als er in een kerk een lijk aan het licht komen. Het lichaam is dat van een pastor, maar in een andere kamer vinden ze ook het lichaam van een tweede slachtoffer. Deze jongeman is vastgebonden aan een bed en vertoont tekenen van zware marteling, maar leeft nog. Anjelica wordt nauwlettend in de gaten gehouden tijdens het onderzoek, door haar leidinggevende, maar ook door de gemeenschap. Wanneer er een tweede lijk wordt gevonden dat erg veel gelijkenissen vertoont met het nog in leven zijnde slachtoffer, weet Henley dat ze met een seriemoordenaar zit. Kan ze de zaak tot een goed einde brengen?

Van Nadine Matheson verscheen eerder De Puzzelman. Ik heb het eerste boek nog niet gelezen en dat was ook niet nodig, werd me verteld. Je zou De stille kamer losstaand moeten kunnen lezen. Ik ben het daar deels mee eens. De zaak in dit boek staat volledig op zichzelf en kan je inderdaad perfect volgen, maar er zijn een aantal passages die ik niet begreep omdat die refereren naar het vorige onderzoek. Het is dus wel aangeraden om eerst De Puzzelman te lezen als je dit verhaal volledig wil kunnen begrijpen.

Ik heb best wel lang over dit boek gedaan. Niet omdat ik het geen goed boek vind, maar omdat het een ingewikkeld verhaal was waar ik mijn hoofd moest bijhouden. Er komen veel personages aan bod met namen die niet zo eenvoudig uit elkaar te houden zijn. Bovendien staat er veel tekst op een bladzijde waardoor je als lezer soms het idee hebt dat het niet vooruit gaat. Een aantal gebeurtenissen komt ook herhaaldelijk terug in het verhaal, terwijl dat niet elke keer had gemoeten. Die herhaling houdt de vlotte ontwikkeling van het plot een beetje tegen en versterkt het gevoel dat het verhaal net te weinig vaart heeft.

Anjelica Henley is een heel goed hoofdpersonage om dit verhaal te vertellen. Ze wekt voldoende sympathie bij de lezer door de manier waarop ze de zaak en haar privéleven aanpakt, maar ze is ook iemand op naar op te kijken. Ze weet wat ze wil en ze gaat tot het uiterste om de waarheid boven tafel te krijgen.

De stille kamer is een goede thriller voor lezers die houden van een iets ingewikkelder verhaal met veel personages. Het is voor mij geen boek om in één ruk uit te lezen, maar wel om stukje bij beetje van te genieten en om samen met inspecteur Henley de puzzel op te lossen. Niet heel erg onvoorspelbaar, maar wel spannend!

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *