De erfgenaam – Anne Gunn Halvorsen & Randi Fuglehuag

Lena is zeventien als ze samen met haar ouders verhuist van het kleine dorpje Horten naar de grote stad Oslo. Ze probeert het verleden en de nare herinneringen achter zicht te laten en zich te storten op de nieuwe mogelijkheden. Ze komt terecht op een prestigieuze school en komt terecht in de klas van de koninklijke tweeling kroonprins Karl Johan en prinses Margrethe. Lena wil geen gedoe meer na wat er gebeurd is in Horten en probeert onzichtbaar te zijn, maar als Karl Johan naast haar gaat zitten en begint te praten, kan ze niet meer terug. Ze groeien al snel naar elkaar toe, maar Lena kan hem niet te dicht laten komen want hij mag nooit ontdekken waarom ze is verhuisd…

De erfgenaam heeft op het eerste zicht alles wat een goede royal YA nodig heeft: drama, gemene prinsessen en een te knappe kroonprins. Ik dacht dat ik een geweldig boek ging lezen in een genre dat ik op dat moment echt nodig had (lekker luchtig, met veel drama), maar dat was allesbehalve zo.

Vanaf de eerste bladzijden hint de auteur al een aantal keer en zeer onsubtiel naar de reden waarom Lena samen met haar ouders is verhuisd. Je kan als lezer het grote geheim dus al kennen na het eerste hoofdstuk en het wordt door de auteur ook relatief snel bevestigt. Dat is jammer want dat neemt meteen de spanning volledig weg en ik vond de omvang en inhoud van het geheim niet leuk. Het is jammer dat dit aan het verhaal werd toegevoegd want daardoor verdwijnen die leuke thema’s volledig naar de achtergrond. Ik had graag meer gelezen over de royals en het drama rond de familie en de vrienden, maar daar was door het geheim minder ruimte voor.

Gelukkig kan Karl Johan als personage het verhaal nog een beetje redden. Hij heeft meer diepgang dan de rest van de personages (die zeer vlak blijven) en is ook erg sympathiek, waardoor hij een personage was dat ik wel graag volgde doorheen het verhaal.

De grootste problemen die aan bod komen in het verhaal (buiten het grote ‘geheim’) hadden voorkomen kunnen worden door eenvoudige communicatie en dat had veel kunnen veranderen. Het verhaal kabbelt wat voort zonder pieken en de vertaling haalt het tempo er vaak volledig uit. Er staan nog redelijk wat fouten in het verhaal en niet alle zinnen lezen in het Nederlands even vlot.

Op Netflix vind je ondertussen ook de twee films rond Royalteen, de eerste hoort bij dit boek en de tweede die gaat over Margaret, hoort bij het tweede boek dat zal verschijnen in oktober 2023. Ik weet helaas wel dat ik het tweede boek niet ga lezen en de films waarschijnlijk ook niet ga kijken.

De erfgenaam had alles om een heerlijke YA te zijn, maar helaas zorgt de vertaling en de keuze voor het ‘geheim’ van het hoofdpersonage voor een heel ander verhaal dan je zou verwachten op basis van de achterflap. Dit was niet helemaal mijn boek.