De dirigent – Maria Peters (Valérie)

1926: De Nederlandse Willy Wolters heeft het niet onder de markt in New York. Ze werkt dagelijks twee banen: één als typiste en één als ouvreuse in een concertzaal, en elke maand eist haar moeder haar zuurverdiende loon voor zichzelf op.
Regelmatig verstopt Willy zich tijdens de avondvoorstellingen in de herentoiletten omdat je daar het concert het beste kan horen. Met een Chinees eetstokje slaat ze de maat zoals de dirigent dat doet. Willy houdt van klassieke muziek en speelt zelf ook piano. Ze droomt ervan om naar het conservatorium te kunnen gaan, maar haar moeder wil daar niets van weten.
Op een avond treedt de beroemde dirigent Willem Mengelberg op in de concertzaal waar ze werkt. Mengelberg is Willy’s grote idool en ze heeft er alles voor over om hem aan het werk te zien. Wat Willy dan doet, is zowel moedig, bewonderenswaardig als dwaas…
Ze wordt op staande voet ontslagen door concertmanager Frank, maar tegelijkertijd is hij diep onder de indruk van haar. Willy zelf moet nog van de eerste schok bekomen, maar ze heeft niet alleen het concert kunnen meepikken, maar ook pianolessen weten te versieren!
Met behulp van de lessen kan Willy haar droom waarmaken om naar het conservatorium te gaan.
Een aantal persoonlijke gebeurtenissen leiden er echter toe dat Willy terug naar Nederland reist, naar haar roots, waar er een hele nieuwe wereld voor haar open gaat. Willy laat zich niet opzij schuiven en slaagt erin om aangenomen te worden op de Rijks Academie in Berlijn, iets waar tot dan toe geen enkele vrouw ooit zelfs maar voor in aanmerking gekomen was! Hoewel de weg naar de top niet over rozen gaat, komt er regelmatig hulp uit onverwachte hoek…

In de periode tussen beide Wereldoorlogen werden vrouwen nog als inferieure wezens beschouwd. Antonia Brico (Willy Wolters) was een uitzonderlijke vrouw voor haar tijd. Zij ging de strijd aan met het anti-feminisme met als enige doel haar droom waar te maken om dirigent te worden. Zij was de Jeanne d’Arc van de jaren twintig op muzikaal vlak.

Ondertussen zijn de ongelijkheden tussen mannen en vrouwen al heel wat kleiner in Europa, maar toch steken ze, vergezeld van heel wat vooroordelen, nog vaak de kop op op het vlak van carrière en sport onder andere. Hopelijk komt er ooit een moment dat genderongelijkheid wereldwijd onbestaande zal zijn en komen er nog meer vrouwen in leidinggevende functies zoals: chef-dirigent, president, topvrouw (i.p.v. topman), enz.

De Dirigent is een verhaal met een krachtig statement dat elke liefhebber van (klassieke) muziek zal kunnen bekoren! Maria Peters schreef eerder al het scenario voor de speelfilm De Dirigent (The Conductor) die in 2018 verscheen. Hierbij werkte ze nauw samen met de neef van Antonia Brico (Rex Brico) die haar goed kende en een sterke band met haar had. Hoewel het een autobiografie is, gaf Rex Brico Maria Peters artistieke vrijheid om her en der fictieve elementen aan het verhaal toe te voegen.

Het verhaal heeft me van de eerste tot de laatste minuut geboeid. Er komen zoveel verschillende elementen aan bod dat je van de ene emotie in de andere rolt. De discriminatie en handtastelijkheden deden mijn bloed koken; ik leefde mee met het verdriet en de ontbering; de droge humor deed me grinniken, en de liefde deed me glimlachen. Maria Peters heeft een vlotte vertelstijl waardoor je Antonia, Frank en Robin ongetwijfeld ook in je hart zal sluiten.