blogpost,  Recensie

Clash – Guy Didelez (Lore)

Leen is 14 jaar. Ze heeft nog geen jaar geleden een ongeluk gehad. Gelukkig overleefde ze dit, maar helaas moet ze sindsdien haar dagen doorbrengen in een rolstoel. Leen heeft een verlamming van haar onderste ledematen. Maar Leen is een echte doorzetter. Ze is lid van een groep skaters, de City Rollers. Elk vrij moment hangen ze rond op het pleintje in de buurt waar ze maffe stunts uithalen. Leen kan misschien niet langer skaten, maar toch is ze er altijd bij en geniet ze er van om haar vrienden bezig te zien. Maar ze kijkt het liefst naar Skip, de leider van de gang waar ze stiekem verliefd op is.
Op een dag ziet Leen ineens iets vreemd. Ze ziet een akelige flits voor haar ogen. Naarmate de dagen vorderen krijgt ze er meerdere te zien. Het zijn beangstigende beelden van een mes, een brand, Skip die bewegingloos op de grond ligt… Ze is bang dat deze flitsen niet gewoon beelden zijn, maar dingen die in de toekomst zullen gebeuren.

Clash is een verhaal over Leen die heel sterk is en heel goed omgaat met haar beperking. Doorheen het boek leren we ook dat hoewel Leen op struikelpunten komt, ze toch een manier gaat vinden om met haar rolstoel als hulpmiddel er voor haar vrienden te zijn en een handje toe te steken waar nodig.

Het is geen dik boek, wat maakt dat het boek al snel uit was. Dit lag natuurlijk ook aan de fantastische schrijfstijl. Meestal ben ik niet zo voor lange hoofdstukken, maar omdat ik zo in het verhaal meegezogen werd, stoorde ik me hier helemaal niet aan.

Ondanks het feit dat ik toch wel wat jaartjes ouder ben dan Leen, kon ik me ontzettend goed in haar inleven. In mijn beroep heb ik vaak te maken met mensen die een verlamming hebben, maar hoe Leen er mee omgaat doen er niet veel haar na. Zeker niet met zo een jonge leeftijd. Leen moet ook leren omgaan met het verlies van haar moeder. Al deze gebeurtenissen verwerkt zij als een held. En dan is ze nog eens zo volwassen dat ze voor haar papa kookt en hem helpt waar ze kan.

Dit boek toont heel mooi aan dat, ook al moet je met een beperking leven, het leven verder gaat. Leen is hier een prachtig voorbeeld van en ik raad iedereen aan, jong en oud, om dit boek eens in de hand te nemen want je zal er geen spijt van hebben.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *