Op tijdreis met… #6

Klaar om een reis door de tijd te maken?

Elke week gaan we samen met een auteur, blogger of lezer terug in de tijd om te ontdekken waar zijn of haar liefde voor boeken begon. Welke boeken hebben een belangrijke rol gespeeld in hun liefde voor boeken? Welke boeken kwamen aan bod in hun kindertijd? Ga mee op reis en ontdek! Vandaag gaan we mee met auteur Tine Bergen.

Ik ben Tine Bergen, ik woon samen met mijn man, twee kinderen en een koppige kat in het Leuvense. Ik schrijf fictie en non-fictie voor jeugd en volwassenen waarbij ik vooral de psychologie van het verhaal heel belangrijk vind. Vorig jaar verscheen ‘Ondergang’, het laatste deel van het drieluik Het College dat ik voor young adults schreef. Ik schreef vorig jaar ook ‘Vissen praten niet’ dat op de shortlist voor de Hercule Poirotprijs stond en nu ook op de Hebban thriller lijst staat. Deze zomer is er een nieuwe psychologische thriller verschenen: ‘Zullen we het liefde noemen?’

Ben je een boekenwurm? Kan je je herinneren hoe dat is ontstaan?
Ja! Ik kan me eigenlijk niet herinneren dat ik ooit niet gelezen heb. Ik heb drie broers, het was bij ons thuis altijd druk. Een boek was mijn manier om me terug te trekken uit die drukte en te verdwijnen in mijn eigen bubbel waar niemand me kon storen.

Welke personen hebben een belangrijke rol gespeeld in je liefde voor boeken?
Mijn ouders hebben het zeker gestimuleerd. Er werd veel voorgelezen, we gingen elke week naar de bibliotheek en boeken waren zeker ‘aanwezig’ thuis.

Welke boeken hebben een belangrijke rol gespeeld in je liefde voor boeken?
De boeken waar ik echt in kan verdwijnen. Ik kan in mijn handen wrijven als er een nieuw boek verschijnt van bijvoorbeeld Jonathan Kellerman of Michael Connelly omdat ik weet dat ik dan vertrokken ben voor een paar uur genieten. Hun schrijfstijl, de gelaagdheid van hun personnages, de kleur die hun verhaal heeft … Zalig! Aidan Chambers heeft me geleerd dat verhalen niet goed moeten eindigen. Roald Dahl heeft me geleerd dat kinderen helemaal geen lieverdjes moeten zijn. Van Haruki Murakami heb ik onthouden dat je als schrijver – letterlijk – in beweging moet blijven. Ik maak al jaren trouw tijd om mijn rondje te lopen.En natuurlijk heb ik ook reeksen zoals de babysittersclub en de dierenkliniek als kind verslonden. Leesplezier is en blijft voor mij toch wel het belangrijkste.

Kan je je nog boeken herinneren uit je kindertijd? Welke boeken zijn dat? Waarom zijn precies deze je bijgebleven?
De ‘klassiekers’ uit mijn kindertijd lees ik nu opnieuw met mijn kroost: Roald Dahl, Annie M.G. Schmidt … Vooral de boeken van Annie M.G. Schmidt hebben een speciaal plekje. Otje, Pluk … kreeg ik telkens na een voltooid leerjaar, mét een boodschap erin van mijn ouders.

Als je zelf schrijft: wat heeft de drang om te schrijven aangewakkerd?
Zodra ik besefte dat ik die bubbel waarin ik zo graag verdween ook zelf kon maken voor anderen, was ik vast besloten om dat te proberen. Ik blijf het nog altijd magisch vinden aan schrijven: dat ik uit het niets een wereld kan creëren waarin anderen willen meestappen. Ik blijf ook heel veel lezen, omdat ik gezond jaloers wil blijven. Ik wil kunnen denken: dat wil ik ook doen! En het vervolgens dan ook proberen te doen.

Wil je zelf graag meer vertellen over jouw leven in boeken? Mail dan naar valeriesboekenwereld@outlook.be en doe mee aan deze rubriek!