Anansi de spin sterker dan Olifant – Iven Cudogham (Marloes)

Daar is Anansi weer!

In de leeswereld domineren de boeken. Kinderboeken, Young Adultboeken, thrillers, romans, detectives, science fiction, oorlogsboeken; iedereen heeft er vast wel een paar thuis liggen. Boeken vol letters, hoofdstukken en delen. Echter, de leeswereld kent ook een andere kant. De boeken waarin tekst en beeld gecombineerd worden. Vandaag: Anansi de spin sterker dan Olifant.

Dat Anansi de spin allerlei avonturen beleeft, weten we allemaal. Na het prentenboek Anansi de spin en de gulzige tijger ontwikkelt Iven Cudogham met behulp van illustraties door Moldybyrd studio opnieuw een kinderversie van een klassiek verhaal. Deze keer betreft het Anansi en Asaw. Kinderen kunnen opnieuw genieten van de streken van de spin in een wederom prachtig geïllustreerd boek: Anansi de spin sterker dan Olifant.

Het verhaal met de boodschap ‘wie niet sterk is, moet slim zijn’, gaat natuurlijk over de slimme spin Anansi. De spin heeft een probleem. De lekkerste en grootste bananen hangen helemaal in de top van de boom en dat is een plek waar Anansi helemaal niet bij lijkt te kunnen. Dan hoort hij mevrouw Walvis. Ze is haar kleintje kwijt en heeft tevergeefs gezocht. Gelukkig ziet Anansi hem en hij herenigt het duo. Mevrouw Walvis vertelt hem dat ze hem zal helpen wanneer dat nodig is. Helaas kan ze hem niet helpen bij het pakken van de bananen.

Net op het moment dat Anansi het opnieuw probeert, begint de boom te schudden en alle bananen kukelen naar beneden. Even lijkt Anansi zijn feestmaaltje te kunnen grijpen, maar dan worden de bananen voor zijn neus opgegeten door Olifant. Anansi is boos en noemt Olifant dik. Olifant is daarop niet blij en gaat met Anansi een ‘gevecht’ aan. De eerste die de ander met touwtrekken in het water weet te krijgen mag zich het sterkste van het dierenrijk noemen. Het lijkt een ongelijke strijd, toch?

Net als het eerdere Anansi de spin en de gulzige tijger is dit prentenboek prachtig geïllustreerd. Opnieuw worden warme en zachte kleuren gebruikt om het verhaal vorm te geven. Als lezer vertrek je op die manier direct weer naar het heerlijke Afrika; de plaats waar Anansi geboren werd. Opvallend hierbij is de manier waarop de illustrator de dieren – Anansi, Olifant en mevrouw Walvis – in beeld brengt. Veel aandacht gaat uit naar de gezichtsuitdrukkingen; iets wat het verhaal ten goede komt: de dieren gaan echt leven. Daarbij lijken woord en beeld opnieuw geheel in harmonie met elkaar. De letters van de teksten ‘verdwijnen’ haast in de paginavullende beelden. Soms is dat dansend om de ronde afbeeldingen, soms verstopt in de zee of in de huid van Olifant.

Ook het verhaal is aantrekkelijk. De versie van Iven Cudogham lijkt gebaseerd op het oude verhaal Anansi en Asaw, maar is op verschillende plekken in positieve zin aangepast. Waar Anansi in het originele verhaal met zowel Walvis als Olifant ruzie lijkt te hebben, is Anansi in het prentenboek de vriend van de Walvis. Cudogham zorgt er in het verhaal voor dat Anansi de vriend van de luisteraar lijkt te worden. Het is geen slecht spinnetje, terwijl het spinnetje in het echte verhaal niet altijd 100% goed was.

Bovendien is het verhaal iets minder complex geworden. In het originele verhaal laat Anansi de twee dieren – Olifant en Walvis – tegen elkaar strijden met het touwtrekken en uiteindelijk trekken beide aan het kortste eind. In dit verhaal zit dat iets anders, waardoor het verhaal beter te begrijpen is. Bovendien wordt Anansi op deze manier in een positiever daglicht gezet en dat is iets wat wenselijk is in verhalen voor jonge kinderen.

Tot slot is ook de verhaalnotatie succesvol. Cudogham gebruikt korte zinnen en benadrukt woorden als ‘Groot’, ‘Sterk’, ‘Dik’, ‘Jij’ of ‘Mij’ en geeft daarmee de voorlezer signalen: deze woorden moeten meer nadruk krijgen in stem en toonhoogte. Ook onomatopeeën als ‘Ppfffrffft’ of ‘Plons’ sieren het verhaal: ze maken het geheel levendig en realistisch.

Anansi de spin sterker dan Olifant is, net als het eerste deel uit de serie, prachtig vormgegeven. Het is sterk (voor)leesmateriaal, met een heldere boodschap, en daagt uit tot een klein reisje naar Afrika. Opnieuw maakt Cudogham de prentenwereld een stukje mooier door een oud verhaal nieuw leven in te blazen.