De erfgenaam – Dylan Allen
Hayes Rivers komt uit een van de oudste, rijkste en meest invloedrijke families van Houston. Oud geld brengt veel verantwoordelijkheden met zich mee, waar Hayes niet altijd even goed mee om kan gaan. Confidence komt uit een veel minder welgesteld milieu. Bovendien is ze haar baan kwijt, en het lukt haar niet om nieuw werk te vinden. Als Hayes haar ontmoet, denkt hij dat ze de zoveelste vrouw is die op zijn geld uit is. Al snel blijkt echter dat niets minder waar is. Hayes valt als een blok voor Confidence en ze beleven een onvergetelijk weekend. Dat neemt echter niet weg dat hun werelden mijlenver uit elkaar liggen. Hayes zet desondanks alles op alles om haar hart te veroveren. Hij mag dan vermogend zijn, maar of hij dát vermogen ook heeft? Het was bijna makkelijker geweest als ze wél gevoelig was voor zijn bankrekening…
De erfgenaam is het eerste deel in de reeks Rivers Wilde. Het is een veelbelovend boek op basis van de korte inhoud, maar voor mij een grote tegenvaller als je aan het lezen bent omdat je er als lezer veel meer van verwacht.
Dylan Allen heeft een vlotte pen en ook de vertaling leest vlot weg. Dat houdt het boek overeind en heeft ervoor gezorgd dat ik het boek toch heb uitgelezen. Vanaf het begin heb je als lezer geen klik met de hoofdpersonages omdat ze niet consistent genoeg zijn. Ze lijken per hoofdstuk van idee en karakter te veranderen waardoor je geen connectie voelt en je niet goed kan inleven. Allen kiest ervoor om het verhaal vanuit twee standpunten te vertellen, dus zowel Hayes als Confidence komen aan het woord, maar ook dat biedt hier niet echt een meerwaarde, zeker niet in de karakteropbouw.
Net als de personages lijkt ook het plot geen duidelijke evolutie te kennen. Het verhaal springt van de hak op de tak qua inhoud, maar ook qua tijd. Soms worden er tussen de hoofdstukken gigantische tijdsprongen gemaakt en worden er opeens weken of maanden overgeslagen, dan volgen er weer enkele hoofdstukken in het nu, waarna er weer wat wordt geskipt. Als het verhaal maar half zo dik was geweest en de dramatische gebeurtenissen op het einde werden weggelaten, was dat het boek zeker ten goede gekomen.
De erfgenaam is deel één in de reeks Rivers Wilde, maar voor mij als lezer ook meteen het laatste boek dat ik in deze reeks ga lezen. Er zijn naar mijn gevoel veel sterkere boeken in dit genre. Het verhaal voelde na de helft van het boek al klaar, waardoor de rest opvulsel lijkt. Zeker de problemen die opduiken richting het einde voelen als overkill. De vlotte schrijfstijl en vertaling houden dit boek toch nog een beetje overeind.
