De knotsgekke kast – Marte Jongbloed (Véronique)

Papa en mama voelen zich niet lekker. Ze hebben buikpijn en besluiten uit te zieken. De twee kinderen, Zip en Loef, stellen voor om enkele dagen op de meubelwinkel te passen. Het is toch vakantie en ze hebben voldoende tijd om hier wat bij te springen. Mama en papa gaan met een gerust gevoel terug in hun bed. Het werk wordt verdeeld en alles verloopt heel vlotjes. Maar dat verandert als een eerste klant binnenstapt en ze verschillende meubels wil kopen die zo snel mogelijk in haar eigen huisje moeten staan. Daarom besluiten broer en zus een kleine stapje verder te gaan dan ze mochten. Ze beslissen om zelf de meubels te maken. Maar of het hen ook lukt? Dat zal je zelf moeten gaan lezen.

Wanneer je kijkt naar de tekening op de voorkant van het boek, dan zie je meteen dat dit gewoon een heel grappig boekje zal zijn. Opvallende kleuren, komische taferelen, kleine detailtekeningen die bijdragen tot het grappig maken van bepaalde situatie, maar ook de sprekende blije gezichten bij de twee hoofdpersonages… allemaal pluspuntjes die weergegeven hoe plezant het wordt. Ook binnenin het boek krijgen de lezers een extra steun van die grappige tekeningen om de tekst die erbij staat te ondersteunen.  Die pluim voor de illustraties gaat volledig naar Juliette de Wit, een illustrator die niet aan haar proefstuk bezig is.

Marte Jongbloed, de schrijfster, is vooral gekend voor haar kinderboeken. Haar meest befaamde kinderboek is “Vinnie en Flos”. De knotsgekke kast is een boek dat geschreven is in AVI E4. Ik denk dat AVI-boekjes als schrijver niet zo gemakkelijk te schrijven zijn. Je bent hierdoor toch altijd nog iets geremd, terwijl je het verhaal neerpent. Kijken en zoeken naar die woorden die net voldoende lang zijn. En het juiste aantal lettergrepen heeft, zoals men het voorschrijft, zonder af te doen van het verhaal wat er in je hoofd afspeelt. Dit kan niet gemakkelijk zijn. Maar deze hardcover heeft het allemaal. Korte zinnen, eenvoudige woordkeuze en beknopte hoofdstukken; dit allemaal om de ideale rustpauzes in te schakelen bij de lezertjes. De fantasie van kinderen wordt met het verhaal nog wat aangedikt. Vraag aan kinderen of dit een fictief of waargebeurd verhaal is en ze zullen je argumenteren dat het echt is en geen verbeelding. Ze zullen je overtuigen dat ze dit ook zouden kunnen doen en meemaken. Ik ben blij dat ik dit verhaal mocht lezen. Want het is echt wel grappig.