Boekvoorstelling ‘Gewoon Leven’ – Luc Descamps

Luc Descamps is voor velen geen onbekende meer. Dat kan ook moeilijk anders want afgelopen donderdag, 19 oktober, stelde hij in samenwerking met zijn uitgeverij (Van Halewyck) zijn 50e boek voor: Gewoon leven. Deze datum is niet lukraak gekozen. 19 oktober was namelijk de dag tegen kanker en laat dat nu net de hoofdthematiek van zijn nieuwste boek zijn.

De korte inhoud:

Mijn vader en moeder hebben altijd voor me gezorgd en doen dat nog steeds, elke dag weer. Zij zijn de twee enige absolute zekerheden in mijn leven. Maar zelfs dat staat nu op losse schroeven.
Romy leidt het leven van vele vijftienjarige meisjes. Anders wordt het wanneer de sfeer in huis plotseling omslaat, alsof er een schaduw over hun anders altijd zo veilige gezin is gevallen. Ze weet zeker dat er iets aan de hand is, maar heeft de moed niet ernaar te vragen.
En dan is er nog die jongen uit de hogere klas. Elke keer wanneer ze hem ziet, lijkt het wel alsof een kikker gekke sprongen maakt in haar buik. Ineens is Romy’s leven ingewikkeld geworden… heel ingewikkeld.

‘Elk kwartier wordt er een gezin geconfronteerd met de diagnose kanker.’

Luc Descamps en zijn vrouw Linda werden de afgelopen jaren zelf getroffen door deze ziekte binnen hun gezin. Dat maakte van deze boekvoorstelling natuurlijk een heel emotioneel moment, maar de liefde, warmte en hoop waren overal voelbaar.
‘Op sommige ogenblikken was de kanker bijna een cadeau. De intensiteit die eruit voort is gekomen, kun je niet betalen. We dachten dat we een goed koppel waren. We vinden dat we een beter koppel zijn geworden. Het monster dat kanker heet, krijgt liefde niet klein. Integendeel.’

Zijn 50e boek is volgens de auteur zelf zijn meest persoonlijke boek tot nu toe.
‘Zou ik een boek over kanker op dezelfde manier hebben kunnen schrijven als ik het zelf niet had meegemaakt? Neen. Ik had nooit zoveel hoop in dit boek kunnen stoppen als we zelf niet zo diep waren geweest.’

In de boeken van Luc Descamps zit meestal ergens een les verstopt om aan de lezer mee te geven. Maar hij wil nooit met een vermanend vingertje wijzen.
‘Ik probeer altijd tussen de lijnen iets te stoppen waarvan ik denk: als mijn lezer wil, kan hij er nu echt over nadenken.’

In het boek heeft hij er bewust voor gekozen om het hoofdpersonage niet volledig hun proces te laten doormaken. Maar een groot deel van de emoties die de diagnose bij Romy losmaken, zijn wel emoties die uit Luc zelf komen.
‘Hoe kun je nu gelukkig zijn op momenten dat thuis de boel lijkt te ontploffen, dat je elkaar dreigt te verliezen? Dat is iets dat we de afgelopen twee jaar hebben geleerd. Moeten en mogen leren. Gelukkig zijn en intense vreugde en liefde ervaren op momenten dat het eigenlijk niet meer lijkt te gaan. Op momenten dat je allebei aan het wegglijden bent.’

Ondanks de zware thematiek, de beladen momenten en aanwezige emoties, hield ik een zeer warm gevoel over aan deze mooie boekvoorstelling. Ik kijk reikhalzend uit naar het boek en bereid me voor om volledig overrompeld te worden en sprakeloos achter te blijven. Binnenkort lezen jullie mijn recensie uiteraard hier.

Natuurlijk gingen er aan dit boek nog 49 andere boeken vooraf. Een recent deel van zijn werk vind je terug op de website van uitgeverij Van Halewyck. Voor lezers die al uitkijken naar het 51e boek is er goed nieuws. Gewoon gevoelig verschijnt in het voorjaar van 2018.